Soiuz 7K-L1
 | |
|---|---|
| Descrición | |
| Función: | Misións lunares. |
| Tripulación: | Deseñada para dous tripulantes, nunca chegou a voar con cosmonautas a bordo.[1][2] |
| Dimensións | |
| Altura:: | 4.88 m |
| Diámetro: | - |
| Lanzamento Carga útil: | - |
| Retorno de Carga útil: | - |
| Masa no lanzamento: | 4680 kg[2] |
| Volume Presurizado: | 4 m3[2] |
| Enerxía Eléctrica | |
| Fonte: | Paneis solares[2] |
| Tamaño: | |
| Enerxía Xerada: | 0,8 kW[2] |
| Motores a bordo | |
| Motor principal: | 1 x 11D58 |
| Propulsores: | |
| Rendemento | |
| Resistencia: | |
| Apoapse: | |
| Periapse : | |
| Inclinación: | |
| Lanzamento | |
| Sitio de Lanzamento: | Cosmódromo de Baikonur[2] |
| Rampla: | |
| Foguete Acelerador: | Proton K/D[2] |
Soiuz 7K-L1 foi un modelo de nave Soiuz deseñado para misións lunares. Era unha modificación do modelo 7K-OK para facer sobrevoos lunares.[1][2]
Características[editar | editar a fonte]
A 7K-L1 foi o reemprazo da nave LK-1 de Chelomei que foi cancelada a favor da primeira. A 7K-L1 non demostrou ser segura como nave tripulada ata agosto de 1969, despois de que os estadounidenses chegaran á Lúa. Todos os lanzamentos que se fixeron foron non tripulados ata a súa cancelación en 1970.[1][2]
A nave carecía do característico módulo orbital das naves Soiuz para aforrar masa. Tamén carecía do paracaídas de reserva a favor de engadir unha porta de saída na cápsula de reentrada. A nave foi dotada dos sistemas adecuados para a navegación interplanetaria e poder chegar á Lúa. Deseñada para facer unicamente misións de sobrevoo lunar, era lanzada mediante un foguete Proton K/D baixo a denominación Zond. Dos dez intentos de lanzamento catro finalizaron en fracaso, cinco en éxito e nun caso a cápsula foi destruída nun accidente previo. Construíronse dúas unidades adicionais que non chegaron a intentar lanzarse. As naves lanzadas con éxito levaban a bordo diferentes animais (moscas, tartarugas, vermes, bacterias, sementes, plantas...) e instrumentos de medición para estudar as condicións do espazo lunar.[1][2]
A Soiuz 7K-L1 tiña unha altura total de 4,88 m e unha masa de 5680 kg. O seu motor principal 11D58 proporcionaba un pulo de 4,17 kN. Tiña un volume habitable de 4 m3 e a electricidade era producida por paneis solares que xeraban ata 0,8 kW de potencia.[1][2]
Historial de lanzamentos[editar | editar a fonte]
| Voo[2][1] | Data[2][1] | Centro de lanzamento[2][1] | Carga[2][1] | Resultado[2][1] | Notas[2][1] |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 27 de setembro de 1967 | Cosmódromo de Baikonur | Zond 4a | Fallo | |
| 2 | 22 de novembro de 1967 | Cosmódromo de Baikonur | Zond 4b | Fallo | |
| 3 | 2 de marzo de 1968 | Cosmódromo de Baikonur | Zond 4 | Éxito | |
| 4 | 22 de abril de 1968 | Cosmódromo de Baikonur | Zond 5a | Fallo | |
| 5 | - | - | Zond 5b | Destruída nun accidente previo ao lanzamento. | |
| 6 | 14 de setembro de 1968 | Cosmódromo de Baikonur | Zond 5 | Éxito | |
| 7 | 10 de novembro de 1968 | Cosmódromo de Baikonur | Zond 6 | Éxito | |
| 8 | 20 de xaneiro de 1969 | Cosmódromo de Baikonur | Zond 7a | Fallo | |
| 9 | 7 de agosto de 1969 | Cosmódromo de Baikonur | Zond 7 | Éxito | |
| 10 | 20 de outubro de 1970 | Cosmódromo de Baikonur | Zond 8 | Éxito |
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 Gunter Dirk Krebs (2021). Gunter's Space Page, ed. "Zond (L1)" (en inglés). Consultado o 13 de xuño de 2021.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 2,16 Mark Wade (2021). "Soyuz 7K-L1" (en inglés). Consultado o 13 de xuño de 2021.
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Soiuz 7K-L1 |