Mutaxénese etiquetada con sinatura

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «STM»)

A mutaxénese etiquetada con sinatura (signature-tagged mutagenesis, STM) é unha técnica xenética utilizada para estudar a función dos xenes. Nesta técnica insírese no xenoma un transposón que contén unha secuencia "etiqueta" que o identifica. Os recentes avances en secuenciación do xenoma permitiron catalogar unha gran variedade de xenomas de organismos, pero a función dos xenes que conteñen aínda é en gran parte descoñecida. Usando esta técnica, a función dun produto dun determinado xene pode inferirse ao desactivalo e observar o efecto sobre o organismo. O uso orixinal e máis común da STM é descubrir que xenes dun patóxeno están implicados na súa virulencia na célula hóspede, para axudar ao desenvolvemento de novas terapias médicas e fármacos.[1]

Premisa básica[editar | editar a fonte]

O xene en cuestión é inactivado por medio dunha mutación insercional. Utilízase un transposón que se autoinsire na secuencia do xene. Cando ese xene se transcribe e traduce a proteínas, a inserción do transposón afecta a estrutura das proteínas e (en teoría) impide o seu funcionamento. Na STM, os mutantes créanse pola inserción aleatoria dun transposón e cada transposón contén unha secuencia "etiqueta" (tag) exclusiva que o indentifica. Se unha bacteria mutante insercional mostra un fenotipo de interese, como a susceptibilidade a un antibiótico ao que anteriormente era resistente, o seu xenoma pode ser secuenciado e poden buscarse (usando un computador) as etiquetas usadas no experimento. Cando se localiza unha etiqueta, o xene que foi alterado queda tamén localizado (atoparase nalgún lugar entre un codón de inicio e de parada que marcan os límites dun xene).

A STM pode utilizarse para descubrir que xenes son críticos para a virulencia dun patóxeno inxectando un conxunto de diferentes mutantes aleatorios nun animal modelo (por exemplo, un modelo de infección en rato) e observar cales dos mutantes sobreviven e proliferan no hóspede. Eses mutantes patóxenos que non sobreviven no hóspede deben ter un xene inactivado, que cómpre para a virulencia. Por tanto, este é un exemplo de método de selección negativa.

Foi aplicada para buscar xenes de virulencia en especies como Mycobacterium tuberculosis, Salmonella typhimurium, Staphylococcus aureus, Vibrio cholerae ou Streptococcus pneumoniae.[2]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Saenz HL, Dehio C (outubro de 2005). "Signature-tagged mutagenesis: technical advances in a negative selection method for virulence gene identification". Curr. Opin. Microbiol. 8 (5): 612–9. PMID 16126452. doi:10.1016/j.mib.2005.08.013. 
  2. Camacho, Luis Reinaldo; Ensergueix, Danielle; Perez, Esther; Gicquel, Brigitte; Guilhot, Christophe (1999-10-01). "Identification of a virulence gene cluster of Mycobacterium tuberculosis by signature-tagged transposon mutagenesis". Molecular Microbiology 34 (2): 257–267. ISSN 1365-2958. PMID 10564470. doi:10.1046/j.1365-2958.1999.01593.x. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]



Este artigo tan só é un bosquexo
 Este artigo sobre bioloxía é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
 Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.