Proclamación do Imperio Alemán

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Bismarck no Salón dos Espellos. Kaiserproklamation o 18 de xaneiro de 1871.

A proclamación do Imperio Alemán foi o proceso de fundación dun imperio nos territorios que hoxe maiormente se corresponden con Alemaña.

Historia[editar | editar a fonte]

Debido á unificación alemá, Otto von Bismarck e os seus políticos tiñan en mente construír un imperio glorioso en Alemaña, que acabaría con todos os estados alemáns. O 18 de xaneiro de 1871, a emancipación política alemá chegou ao seu punto máximo e proclamouse un imperio (en alemán: Deutsche Reichsgründung).

Pero pouco despois de Bismarck, novos movementos antiimperialistas tomaron diferentes camiños políticos, aderíndose ao marxismo, cuxo libro Das Kapital comezou a ser venerado polos funcionarios públicos do proletariado.

O proxecto de Bismarck funcionou, pero o Kaiser tivo políticas sanguinarias, que maltrataban o pobo, sen tolerancia cos opositores marxistas, e transformouse nunha ditadura imperialista. Segundo o historiador Hans-Ulrich Wehler, o control de Bismarck sobre o sistema político foi tan completo que cabe falar de "ditadura plebiscitaria de tipo bonapartista".[1]

Bismarck era un home imperialista, conseguiu crear un imperio que remataría na Primeira guerra mundial coa derrota do Kaiser, dando paso á República de Weimar.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Alemania entre 1871 y 1900". www.artehistoria.com (en castelán). Arquivado dende o orixinal o 27 de agosto de 2022. Consultado o 2022-08-27. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]