Primeira Idade

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Primeira Idade do Sol»)
A Historia de Arda
Anos Valianos

Anos das Lámpadas
Anos das Árbores
Anos do Sol

Idades dos Fillos de Ilúvatar
Batalla Final

A Primeira Idade é un período temporal do legendarium de J. R. R. Tolkien, no que se desenvolven os acontecementos narrados na súa obra O Silmarillion. Tamén se coñece como a Primeira Idade dos Fillos de Ilúvatar.

Visión xeral[editar | editar a fonte]

Esta Idade comezou co Espertar dos Elfos[1], e rematou coa derrota definitiva de Morgoth, por parte dos exércitos de Valinor e Beleriand.[2] Abrangueu un longo período de Anos Valianos[3], e aproximadamente 590 Anos do Sol. Dependendo do factor de conversión que se aplique (Tolkien empregou varios factores en distintos momentos), isto podería equivaler a entre 4.902 e 65.390 anos solares. A segunda cifra está baseada nos Apéndices d'O Señor dos Aneis e escritos posteriores; a primeira corresponde a escritos anteriores.

Unha idea errónea moi habitual é que a Primeira Idade comezou ao mesmo tempo cós Anos do Sol, polo que en ocasións se fai referencia a ela como a 'Primeira Idade do Sol' (o cal só incluiría o período comprendido desde a primeira saída do sol até a derrota de Morgoth).[4] Esta interpretación non está corroborada por ningunha das obras escritas de Tolkien, e contradí as referencias que se fan á Primeira Idade como a máis longa de todas, con moito.[5]

Tolkien describe principalmente os acontecementos ocorridos en Beleriand, ou, nas súas palabras, "os seis últimos séculos da Primeira Idade". Estes céntranse nunha serie de guerras libradas entre os Elfos Sindar, os Noldor e as Tres Casas dos Edain contra as hostes de Angband e os Homes malignos. En realidade as guerras comezaran xa durante os Anos das Árbores, mais continuaron con renovado furor logo de chegaren os Noldor a Beleriand: desde había incontábeis milenios, os Elfos habitaran en Beleriand, e fixeran a guerra contra Morgoth, mais os Noldor (en especial os Fillos de Fëanor) chegaran coa precisa intención de derrotar a Morgoth.

Batallas[editar | editar a fonte]

As principais batallas da Primeira Idade foron:

  • A Primeira Batalla de Beleriand librouse antes do regreso dos Noldor á Terra Media, entre os Sindar e as forzas de Morgoth. Denethor, rei dos Elfos Laiquendi, morreu durante esta batalla, o que fixo que os Laiquendi abandonasen a guerra contra Morgoth. Tras ela creouse o Cinto de Melian para protexer o reino de Doriath de alí en diante. As cidades das Falas (a costa oeste de Beleriand) permaneceron asediadas até a Dagor-nuin-Giliath.
  • A Dagor-nuin-Giliath (Batalla baixo as Estrelas, chamada así porque tivo lugar antes da primeira saída do sol) librouse xusto despois de chegaren os Noldor. Morgoth enviou unha forza de asalto desde Angband para atacar o campamento Noldorin de Hithlum, mais os Elfos repeleron a ofensiva. Con todo, Fëanor morreu durante as hostilidades.
  • A Dagor Aglareb (Batalla Gloriosa) desenvolveuse uns sesenta anos após o regreso dos Noldor. Morgoth volveu atacar os Noldor, unha vez máis sen éxito. Os Noldor mesmo tiveron a ousadía de sitiar Angband. Porén, o asedio non resultou moi efectivo porque o lado norte de Angband atopábase na cara setentrional das montañas Ered Engrin, e era inexpugnábel.
  • A Dagor Bragollach (Batalla da Chama Súbita) comezou cando Morgoth fixo fluír ríos de lume desde Angband, causando serios danos aos exércitos Noldorin que a asediaban. Ao cabo os Noldor conseguiron estabelecer unha defensa, mais non puideron evitar graves perdas. Por exemplo, a verde chaira de Ard-galen ficou permanentemente arrasada polos ríos de lume, e pasou a chamarse Anfauglith, o Po Abafante; tamén as terras altas de Dorthonion, poboadas até entón polos Edain, ficaron inhabitábeis.
  • A Nírnaeth Arnoediad (Innumerábeis Bágoas) foi a primeira batalla iniciada polos Noldor, que reuniron un exército de Elfos e Edain, aos que se aliaron as casas de Bór e Ulfang, dos Homes do Leste. A hoste achegouse moito a Angband, mais os enganos de Morgoth desbarataron o seu plan de batalla, e os Homes de Ulfang traizoaron á alianza. O nome "Innumerábeis Bágoas" débese a que a derradeira esperanza de vitoria dos Elfos foi esmagada nesta batalla. A terra de Hithlum perdeuse, os Fillos de Fëanor dispersáronse en grande medida, e os pobos de Beleriand ficaron decimados. Os Orcos de Morgoth fixeron unha morea no centro de Anfauglith cos corpos dos Homes e Elfos mortos.
  • A Guerra da Cólera tivo lugar logo de Eärendil navegar até Valinor e convencer os Valar para que axudasen aos pobos que loitaban contra Morgoth. Os Valar congregaron un exército de Maiar, Vanyar e os Noldor que permaneceran en Valinor. Os Teleri negáronse a prestar a súa axuda, por mor dunha antiga ofensa que os Noldor de Beleriand perpetraran contra eles, mais accederon a transportar os exércitos dos Valar nos seus célebres barcos. Esta batalla supuxo a primeira aparición dos dragóns alados, entre os que salientaba Ancalagon o Negro, mais os Valar impuxéronse. Morgoth foi capturado e expulsado de Arda; as súas terras, xunto coa maioría de Beleriand, foran arrasadas e afundiran no mar durante o fragor da batalla.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. J. R. R. Tolkien (1993), Christopher Tolkien, ed., Morgoth's Ring, Boston: Houghton Mifflin, ISBN 0-395-68092-1 páx. 51
  2. J. R. R. Tolkien (April 1, 1987), The Return of the King, vol. 3, The Lord of the Rings, Boston: Houghton Mifflin, ISBN 0-395-08256-0 Appendix B: The Tale of Years
  3. J. R. R. Tolkien (1994), Christopher Tolkien, ed., The War of the Jewels, Boston: Houghton Mifflin, ISBN 0-395-71041-3, páxs. 342-343
  4. Como ocorre por exemplo en The Encyclopedia of Arda Arquivado 20 de outubro de 2006 en Wayback Machine. e en libros de David Day como Tolkien: The Illustrated Encyclopedia
  5. J. R. R. Tolkien (1996), Christopher Tolkien, ed., The Peoples of Middle-earth, Boston: Houghton Mifflin, The Tale of Years of the Second Age, ISBN 0-395-82760-4, páx. 172: "A Primeira Idade foi a máis longa."