Poliptoto
O poliptoto[1] é un recurso estilístico do compoñente morfosintáctico que actúa por concorrencia. Consiste en empregar palabras da mesma raíz potenciando o seu valor semántico.
Exemplos[editar | editar a fonte]
- Era unha pedriña pedra
- era unha pedra pedriña
- "Campanas de Bastavales" (Cantares Gallegos, de Rosalía de Castro)
- E das entrañas me doio
- Dóiome de dor ferida
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para poliptoto.
|
Este artigo sobre lingüística é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |
| Control de autoridades |
|
|---|
