Pascon agan Arluth
O poema anónimo Pascon agan Arluth é a obra literaria completa máis antiga en córnico. data do século XIV. O título moderno (carece del no manuscrito máis antigo) significa "A Paixón do noso Señor", pero o poema tamén foi publicado como Monte Calvario[1][2].
Data, manuscritos e autoría[editar | editar a fonte]
Pascon agan Arluth data de principios do século XIV [3]. É anterior ao Ordinalia, un ciclo de tres pezas de teatro en verso sobre temas bíblicos, e é por tanto a obra literaria completa máis antiga en córnico que deu sobrevivido. O nome do autor non é coñecido, pero pode estar conectado con Glasney College, en Penryn[4] . Téñense atopado máis dunha ducia de manuscritos do poema, pero todos derivan de BL Harleian 1782, un manuscrito de mediados do século XV[3][5].
Análise[editar | editar a fonte]
O Pascon trata dos últimos días de Xesucristo, empezando coa tentación no deserto. Aínda que é en forma narrativa tamén incorpora comentario na historia para explicar o seu significado. A fonte principal do poema é o Evanxeo, pero tamén extrae cousas de material lendario máis tardío como pode atoparse na Historia scholastica de Petrus Comestor e a Lenda de ouro de Jacobus de Voragine[6]. Consiste en 259 stanzas, cada unha de catro dísticos con rima, de sete sílabas cada un, acentuado nas sílabas primeira, terceira, quinta e sétima[5].
Influencia[editar | editar a fonte]
Pascon agan Arluth era certamente coñecida polo autor da Passio Christi, un dos misterios en córnico medio que comprende os Ordinalia, pois algunhas dos versos deste poema aparecen incorporados nel[7]. O moderno poeta córnico Ken George inspirouse no Pascon para escribir Devedhyans Sen Pawl yn Bro Leon ("San Paulo vén a Leon") un poema sobre as viaxes de san Paulo Aureliano, utilizando o mesmo metro que o poema antigo[8].
Edicións e traducións[editar | editar a fonte]
O Pascon foi editado en primeiro lugar por Davies Gilbert en 1826 baixo o título de Monte Calvario; ou a Historia da Paixón, Morte, e Resurrección, do noso Señor e Salvador Xesucristo[1]; incluíu unha tradución inglesa por John Keigwin, datando de 1682[9]. Unha edición mellor por Whitley Stokes apareceu en 1860–1861, e outra por Robert Morton Nance en 1934–1936, ambos con novas traducións inglesas. Máis recentemente houbo edicións por E. G. R. Hooper, por Goulven Pennaod (con traducións inglesas e bretoas), e por Ray Edwards (con tradución inglesa)[10][11].
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 Murdoch 1993, p. 19.
- ↑ Murdoch 2010, p. 370.
- ↑ 3,0 3,1 Murdoch 1993, pp. 19–20.
- ↑ Murdoch 2010, pp. 370, 376.
- ↑ 5,0 5,1 Preminger 1972, p. 154.
- ↑ Murdoch 1993, pp. 20, 24.
- ↑ Greene, Roland; Cushman, Stephen, eds. (2012). The Princeton Encyclopedia of Poetry & Poetics (4ª ed.). Princeton: Princeton University Press. p. 306. ISBN 9780691133348. Consultado o 19 de xuño de 2016.
- ↑ Murdoch 1993, p. 146.
- ↑ Cramsie, John (2015). British Travellers and the Encounter with Britain, 1450–1700. Woodbridge: The Boydell Press. p. 434. ISBN 9781783270538. Consultado o 19 de xuño de 2016.
- ↑ Murdoch 1993, p. 20.
- ↑ "COPAC catalogue entry". COPAC. Research Libraries UK. Consultado o 19 de xuño de 2016.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Murdoch, Brian (1993). Cornish Literature. Cambridge: D. S. Brewer. ISBN 0859913643. Consultado o 19 de xuño de 2016.
- Murdoch, Brian (2010). "Cornish Literature". En Classen, Albrecht. Handbook of Medieval Studies: Terms – Methods – Trends. Volume 1. Berlin: De Gruyter. pp. 369–379. ISBN 9783110184099. Consultado o 19 de xuño de 2016.
- Preminger, Alex, ed. (1972) [1965]. Princeton Encyclopedia of Poetry and Poetics (1st ed.). Princeton: Princeton University Press. ISBN 0691060320. Consultado o 19 de xuño de 2016.