OraQuick

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Utilización do test Oraquick
Aviso médico
Aviso médico
Advertencia: A Wikipedia non dá consellos médicos.
Se cre que pode requirir tratamento, por favor, consúltello ao médico.

OraQuick é un test desenvolvido pola empresa Orasure que se emprega para detectar a presenza do virus de inmunodeficiencia humana, axente causante da SIDA. Para realizar a proba tómase unha mostra de fluído oral mediante un bastonciño e mestúrase cun reactivo, obtendo o resultado en 20 minutos. Este test serve para detectar o virus VIH dos tipos 1 e 2, é o primeiro que foi autorizado pola Axencia Estadounidense do Medicamento (FDA) para o seu emprego a nivel doméstico. En caso de resultado positivo, é necesario acudir a un médico, para que confirme o caso coa realización nun laboratorio de análises clínicas doutra proba confirmatoria cunha mostra de sangue (ELISA ou Western blot). No caso de que o resultado sexa negativo, a seguridade non é total pois nalgunhas ocasións pode existir un falso negativo. Nos estudos realizados pola empresa fabricante, a sensibilidade da proba foi do 97.9% e a especificidade do 99.79%.[1][2][3][4]

Principio[editar | editar a fonte]

O Test de Anticorpos Rapid HIV-1/2 OraQuick ADVANCE é un inmunoensaio cualitativo dun só uso que se pode comprar sen receita médica. O kit de proba contén un bastoncillo de proba que recolle fluídos orais que conteñen anticorpos para VIH-1 e VIH-2 das enxivas do usuario. A mostra está recollido nun tubo de ensaio e mestúrase con solución de desenvolvemento tamponado. A mestura percorre a tira de proba e os resultados aparecen despois de 20-40 minutos. A liña C indica que a mestura está migrando adecuadamente a tira de proba e funciona correctamente. A liña T contén antíxenos inmobilizados nunha membrana de nitrocelulosa á que poden reaccionar os anticorpos contra o VIH.[5]

Se aparece unha liña C escura, entón o test está funcionando. Os resultados son negativos se só hai unha liña C. Os resultados son positivos se aparecen tanto unha liña C como unha liña T.[5][6] Un resultado positivo non indica necesariamente o estado do VIH, hai que facer unha proba de seguimento nunha cun médico para confirmar os resultados da proba.[7]

Advertencias[editar | editar a fonte]

Posto que os anticorpos contra o VIH tardan algún tempo en formarse, unha proba de anticorpos contra o virus non dará resultados positivos inmediatamente despois de que a persoa se infecte. A demora habitual oscila entre 14 e 21 días, pero varía en cada caso concreto. Case todas as persoas infectadas polo VIH terán anticorpos detectables ó cabo de entre 3 e 6 meses de producirse o contacto que provocou a infección.[8]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Diario El Mundo: EEUU autoriza el primer test del VIH casero. Publicado o 3 de xullo de 2007. Consultado o 3 de xullo de 2012.
  2. Diario El Mundo: El test de saliva, eficaz para detectar el VIH. Publicado o 27 de xaneiro de 2012. Consultado o 3 de xullo de 2012.
  3. Protocolo de Prueba Rápida y Confirmatoria en Fluido Oral de VIH 1/2. Consultado o 3 de xullo de 2012.
  4. OraSure Technologies: OraQuick in-Home HIV Test. Consultado o 3 de xullo de 2012.
  5. 5,0 5,1 "Package Insert - OraQuick ADVANCE Rapid HIV-1/2 Antibody Test, OraSure Technologies" Arquivado 08 de febreiro de 2017 en Wayback Machine., "US Food and Drug Administration", Consultado 2018-11-01
  6. "How Oral HIV Testing Works | OraQuick In Home HIV Test". www.oraquick.com. Consultado o 2018-10-28. 
  7. "Information regarding the OraQuick In-Home HIV Test", US Food and Drug Administration. Consultado 2018-11-01
  8. "p. 110, 108 Glosario de VIH/SIDA, 6ª edición, 2008. Consultado o 3 de xullo de 2012" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 01 de agosto de 2019. Consultado o 03 de xullo de 2019.