Olaia Sendón
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 17 de marzo de 1978  (46 anos)Ourense, España |
| Datos persoais | |
| Educación | Universidade Autónoma de Barcelona |
| Actividade | |
| Ocupación | docente , escritora , ilustradora , documentalista (pt)  |
| Familia | |
| Pai | Manuel Sendón |
   | |
Olaia Sendón, nada en Ourense o 17 de marzo de 1978, é unha profesora, ilustradora e cineasta galega.[1]
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Licenciouse en Comunicación Audiovisual pola UAB, DEA en Publicidade 2002. En 2002 empezou a traballar na Escola de Arte Antonio Faílde de Ourense[2] para seguir de profesora na Escola de Imaxe e Son da Coruña.[3] É tamén autora de documentais e pezas de videoarte presentes en diferentes concursos e festivais.[4]
Fundou a produtora Ollo Birollo en 2007 para canalizar as súas producións.[5]
É filla do fotógrafo Manuel Sendón.
Obra[editar | editar a fonte]
Álbum ilustrado[editar | editar a fonte]
- A crebeira Marabillas (2021). Vigo: Xerais, Pequeno Merlín. 48 páxs. ISBN 978-84-9121-988-0.[6]
- A fotógrafa Perpetua (2023). Vigo: Xerais, novela gráfica. 72 páxs. ISBN 978-84-1110-335-0. ePub: ISBN 978-84-1110-353-4.
Narrativa[editar | editar a fonte]
- Nave (2024). Vigo: Xerais, Fóra de Xogo. 296 páxs. ISBN 978-84-1110-525-5. ePub: ISBN 978-84-1110-527-9.
Audiovisual[editar | editar a fonte]
- Diario de cicatrices (2006). Proxectada no CGAC dentro de Curtocircuíto 06.
- Iogures comunicantes (2006).Gañadora do premio Curtas na Rede.
- Tiff 2006 (2006). Traballo interactivo que emprega o escáner como medio de expresión artística na docencia. Terceiro premio á innovación educativa outorgado pola Consellería de Educación.
- A casa de Lola de Andrés (2007). Documental sobre a especulación inmobiliaria e a súa vinculación co desartello da memoria.
- Ficción publicitaria (2007). Peza feita para Arquitectos sin Fonteras dentro das Xornadas sen Barreiras.
- 1,2,3 Rodando (2008). Documental sobre as galescolas.
- Os fabulosos irmáns da luz (2008). A memoria do cine como espazo colectivo a través dos espazos que o acolleron.
- Catálogo de Galaxias Sociais (2010). Video que acompaña o disco Kosmogonías de Berrogüetto.
- Pequenas Superficies (2011). Proxecto multimedia, presentado o 25 de febreiro no Mercado de San Agustín na Coruña.
- Kaufland mo (2012). (instalación) 12 mostra internacional Gas Fenosa.
- Míjau (2014). Seleccionado en varios festivais.
- Kauflan (2014). Seleccionado en varios festivais.
- Petites superfícies (2014). Dispositivos post proxecto realizado por Idensitat dentro do seminario FAQ da Fundación Tapies.
- The Gaze of the Beachcomber (2014). Seleccionado para formar parte do Gstaad Festival (Dublín e Suíza) e do SeeMor festival (Gales)
- Kauflanders (2016). Directora.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "autor/a A Editorial Xerais". www.xerais.gal. Consultado o 2023-07-02.
- ↑ "OLAIA SENDÓN". PROYECTOR / Plataforma de Imagen en Movimiento (en castelán). Consultado o 2023-07-02.
- ↑ "SOBRE MIN". 2008-01-07. Consultado o 2023-07-02.
- ↑ "Olaia Sendón Galegos Gallegos". galegos.galiciadigital.com. Consultado o 2023-07-02.
- ↑ "Olaia Sendón AVG AudioVisual Galego". culturagalega.gal. Consultado o 2023-07-02.
- ↑ https://www.facebook.com/lavozdegalicia (2022-01-14). "Olaia Sendón: «É fundamental xerar raíces»". La Voz de Galicia. Consultado o 2023-07-02.
