Numeración babilónica

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Os numerais babilónicos escribianse en cuneiforme, usando unha agulla que facía unha marca nunha arxila suave en forma de taboíña que que expoñía o sol para endurecer e facelo permanente. Os babilónicos, que eran famosos polas súas observacións e cálculos astrolóxicos (axudados pola súa invención do ábaco), utilizaron (en base-60) un sistema de numeración posicional sexaxesimal herdado do sumerio e tamén dos acadios. Nin uns nin outros eran posicionais.