Myioborus torquatus
| Myioborus torquatus | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Myiborus torquatus [1] na Reserva biolóxica Bosque Nuboso Monteverde. | |||||||||||||||
| Estado de conservación | |||||||||||||||
 Pouco preocupante | |||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Nome binomial | |||||||||||||||
| Myioborus torquatus (Baird, 1865) | |||||||||||||||
 | |||||||||||||||
.jpg)
Myioborus torquatus é unha especie de ave paseriforme da familia Parulidae que habita en América Central, onde as aves deste xénero reciben o nome de candelitas.[2][3]
Descrición[editar | editar a fonte]
Mide arredor de 12,5 cm de longo e pesa unha media de 11 g. A parte superior do seu píleo é castaña avermellada e está enmarcada polo negro do resto do píleo e a fronte. O seu dorso é de cor gris escura e o resto das súas partes superiores son anegradas, coas plumas exteriores da cola brancas. A cara e as partes inferiores son de cor amarela intensa, agás unha banda anegrada que cruza pola parte superior do pescozo con forma de colar.
Ambos os sexos teñen un aspecto similar, e os individuos xuvenís teñen unha plumaxe menos rechamante, co dorso pardacento, e a cabeza negra, sen os tons amarelos e castaño avermellados dos adultos, as súas partes inferiores son dun amarelo máis apagado e carecen da mancha avermellada do píleo.
Distribución e hábitat[editar | editar a fonte]
Esta especie é endémica das montañas de Costa Rica e o oeste de Panamá. Encóntrase nas selvas de montaña entre os 1500 m e o límite superior do bosque, ademais de nos barrancos e pasteiros adxacentes.
Comportamento[editar | editar a fonte]
Aliméntase de insectos, e con frecuencia estende a súa cola mentres persegue as súas presas. Adoita formar parte de bandadas mixtas de alimentación e con frecuencia segue ao gando para apañar os insectos que espantan os mamíferos.
A súa época de cría é entre marzo e maio. Constrúe un niño cuberto no chan ou un terraplén costento, agochado entre a vexetación ou baixo un tronco caído. Constrúe o seu niño cunha entrada redonda e utiliza herbas, codias de árbores, fibras vexetais e follas. A femia pon dous ou tres ovos brancos ou de cor crema con pequenas pintiñas pardas. Choca os ovos durante unhas dúas semanas.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ BirdLife International (2012). «Myioborus torquatus». Lista Vermella de especies ameazadas da UICN 2013.1 (en inglés).
- ↑ De Juana, E; Del Hoyo, J; Fernández-Cruz, M; Ferrer, X; Sáez-Royuela, R; Sargatal, J (2010). Nombres de aves. Sociedad Española de Ornitología. Arquivado 24 de setembro de 2015 en Wayback Machine. Ardeola 57 (2): 449–456. (en castelán)
- ↑ Ficha en Avibase.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Curson, Quinn e Beadle, New World Warblers ISBN 0-7136-3932-6
- Stiles e Skutch, A guide to the birds of Costa Rica ISBN 0-8014-9600-4
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Myioborus torquatus  |