Lonely Woman (composición)

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
«Lonely Woman»
de Ornette Coleman
Lanzamento 1959
Formato {{{formato}}}
Gravada LP
Xénero musical jazz
Lingua(s)
Duración 4 min 59 seg
Discográfica Atlantic (1317)
Produtor(es) Nesuhi Ertegun
Escritor(es) Ornette Coleman
Miscelanea {{{miscelanea}}}

"Lonely Woman" é unha composición do músico de jazz Ornette Coleman. A gravación é a que abre o álbum The Shape of Jazz to Come. Ademais de Coleman ao saxofón alto, na gravación interveñen Don Cherry á corneta, Charlie Haden ao contrabaixo e Billy Higgins á batería.

Orixe[editar | editar a fonte]

Nunha entrevista con Jacques Derrida, Coleman relata a orixe da composición:

Antes de ser coñecido como músico, cando traballaba nuns grandes almacéns, un día, durante o meu descanso para comer, entrei nunha galería de arte na que había un cadro dunha muller branca moi xeitosa que tiña todo o que eu podería desexar na vida e tamén amosaba a meirande expresión de soidade que nunca vin. Endexamais volvín atopar unha expresión de soidade coma aquela e, cando voltei á casa, escribín a peza titulada "Lonely Woman."[1]

Outras versións[editar | editar a fonte]

Haden e Cherry fan unha versión desta composición en Old and New Dreams (ECM, 1979). Haden interpretouna outra vez en Etudes (1987) e In Angel City (1988).

O pianista John Lewis foi o primeiro en gravar a peza en xaneiro de 1962 co Modern Jazz Quartet para o álbum do mesmo título, que foi unha das primeiras gravacións en recoller unha composición de Coleman.[2][3] Máis tarde, en xullo do mesmo ano, Lewis gravouna outra volta no seu álbum European Encounter.[4]

Versións vocais, coas letras escritas por Margo Guryan, foron gravadas por Chris Connor (1962), Freda Payne (1964, en After the Lights Go Down Low and Much More!!!) e Carola Standertskjöld (1966).

Outras versións foron gravadas por:

  • Helen Merrill e Dick Katz (A Shade of Difference, 1968)
  • Marzette Watts con Patty Waters (The Marzette Watts Ensemble, 1969)
  • Zurich International Festival All-Stars (From Europe With Jazz, 1971)
  • Lester Bowie (Fast Last!, 1974)
  • Old and New Dreams (Old and New Dreams, 1979)
  • Jaki Byard (Phantasies, 1984)
  • Charlie Haden con Paul Motian e Geri Allen (Etudes, 1987)
  • Kronos Quartet (White Man Sleeps, 1987)
  • Charlie Haden Quartet West (In Angel City, 1988)
  • Charlie Haden (The Montreal Tapes: with Don Cherry and Ed Blackwell, 1989)
  • John Zorn (Naked City, 1990)
  • 8 Bold Souls (Sideshow, 1992)
  • The Denison/Kimball Trio (Soul Machine, 1995)
  • Joshua Redman (Momentum, 2005)
  • Archie Shepp Joachim Kühn (Wo man, 2011)
  • Brad Mehldau (Modern Music, 2011)
  • Benoit Delbecq & Fred Hersch Double Trio (Fun House, 2013)

Notas[editar | editar a fonte]

  1. . Derrida Interviews Coleman acceso 4 de outubro, 2014
  2. jazzdisco.org entrada Lonley Woman acceso 14 de marzo, 2018
  3. Cook, S. Allmusic Review acceso 6 de xuño, 2012
  4. jazzdisco.org entrada European Encounter acceso 14 de marzo, 2018