Linguas gyalrong
| Linguas gyalrong | ||
|---|---|---|
| Outros nomes: | Linguas rgyalrong | |
| Falado en: | China | |
| Rexións: | Sichuan | |
| Total de falantes: | ||
| Familia: | Linguas sino-tibetanas Linguas burmo-qiángicas ? Linguas gyalrong | |
| Códigos de lingua | ||
| ISO 639-1: | --
| |
| ISO 639-2: | ---
| |
| Mapa | ||
| Status | ||
As linguas gyalrong ou rgyalrong (en tibetano: རྒྱལ་རོང; Wylie: rgyal rong; THL: gyalrong), tamén chamadas jiarong (Chinés tradicional: 嘉絨語; chinés simplificado: 嘉绒语; pinyin: jiāróngyǔ), forman unha rama da familia lingüística sino-tibetana.[1][2][3] Fálanse na provincia de Sichuan na República Popular da China.
Nome
[editar | editar a fonte]O nome "gyalrong" é unha abreviatura de shar rgyal-mo tsha-ba rong (en tibetano: ཤར་རྒྱལ་མོ་ཚ་བ་རོང), que significa "os calorosos vales da raíña", en referencia ao monte Murdo.[4] Este está situado na rexión histórica de Kham, na actual provincia chinesa de Sichuan. A palabra tibetana "gyalrong" pasou ao chinés como jiāróng (representada polos sinogramas 嘉绒, 嘉戎 ou 嘉荣). É, xa que logo, un heteroglotónimo de orixe xeográfica. O autoglotónimo é pronunciado [kəru] en situ e [kɯrɯ] en japhug. O pobo gyalrong descende dos antigos guerreiros tibetanos desprazados nas fronteiras, onde acabaron por se asentar.[5]
Linguas
[editar | editar a fonte]As linguas gyalrong son:[6]
Clasificación
[editar | editar a fonte]Clasificación:[3]
- Linguas gyalrong
- Zbu
- Setentrional: Kangshan, Ribu
- Central: Rong'an, Kehe
- Meridional: Geletuo, Shili
- (subgrupo)
- Japhug
- Long'erjia
- Sha'erzong, Dazang
- Tshobdun
- Gyalrong propio
- Xiaojin (Gyalrong do suroeste)
- Situ
- Barkam
- Meridional
- Maori
- Jinchuan
- Lixian
- Japhug
- Zbu
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ van Driem, George (2014). "Trans-Himalayan Arquivado 06 de decembro de 2020 en Wayback Machine.", en Owen-Smith, Thomas; Hill, Nathan W. (eds.), Trans-Himalayan Linguistics: Historical and Descriptive Linguistics of the Himalayan Area, Berlin: de Gruyter, p. 11–40, ISBN 978-3-11-031083-2.
- ↑ Jacques, Guillaume; Alexis Michaud. 2011. "Approaching the historical phonology of three highly eroded Sino-Tibetan languages." Diachronica 28:468–498.
- ↑ 3,0 3,1 "Proxecto ramas sino-tibetanas" (en inglés). 2019. Arquivado dende o orixinal o 22 de outubro de 2020. Consultado o 19 de decembro de 2020.
- ↑ Bennett 2014, p. 24.
- ↑ Li & Li 2011, p. 44.
- ↑ Gates, Jesse P. 2014. Situ in Situ: Towards a Dialectology of Jiarong (rGyalrong). LINCOM Studies in Asian Linguistics 80. Munich: Lincom Europa. ISBN 9783862884728
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Bennett, Daniel (2014). Rgyalrong Conservation and Change: Social Change on the Margins (en inglés). Lulu Press. ISBN 978-1-4834-1951-0.
- Li, Mao; Li, Zhongjun (2011). Jiāróng zàngzú mínsú zhì 嘉絨藏族民俗志 (en chinés). Zhongyang minzu daxue chubanshe.
- Matisoff, James A. 2015. The Sino-Tibetan Etymological Dictionary and Thesaurus. Berkeley: Universidade de California.
- Nagano, Yasuhiko e Marielle Prins. 2013. rGyalrongic Languages Database. Osaka: National Museum of Ethnology (Minpaku).
