José Goyanes Capdevila
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 16 de xuño de 1876 Monforte de Lemos, España |
Morte | 1964 (87/88 anos) Santa Cruz de Tenerife, España |
Actividade | |
Ocupación | cirurxián, médico |
Membro de | |
Familia | |
Parentes | Alfredo Die Goyanes |
Premios | |
Descrito pola fonte | Enciclopedia universal ilustrada europeo-americana (1908-1930) (pt) , (vol:XXVI, sec:Goyanes Capdevila (José), p.835-836) |
José Goyanes Capdevila, nado en Monforte de Lemos o 16 de xuño de 1876 e finado en Santa Cruz de Tenerife o 16 de maio de 1964, foi un médico galego.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Fixo o Bacharelato nos institutos de Lugo e A Coruña. En 1893 marchou a Madrid para estudar medicina. Licenciouse en 1900 e doutorouse ao ano seguinte cunha tese sobre a influencia da tiroide no crecemento e desenvolvemento. Foi auxiliar da cátedra de Obstetricia na Facultade de Medicina de Madrid, profesor numerario do Hospital Xeral en 1906 e director do Instituto do Cancro ata 1931.
No campo das intervencións cirúrxicas, introduciu métodos e procedementos da súa invención como a ofrioplastia ou restauración plástica da cella e a arterioplastia venosa para o tratamento dos aneurismas ou o método ideal que leva o seu nome. Inventou a anestesia arterial; ideou a narcose directa cerebral despois de numerosos experimentos en animais; creou novos sistemas para a nefropexia ou a gastroenterotomía experimental e construíu un laboratorio de cirurxía experimental onde contrastaba as operacións antes de realizalas no corpo humano.
Realizou un amplo labor científico e de investigación, a cultivou a historia e a literatura, pronunciou conferencias e relatorios dentro e fóra de España e instalou un observatorio astronómico en San Rafael.
Pasou os seus últimos anos en Santa Cruz de Tenerife, onde faleceu.
Obras
[editar | editar a fonte]De Medicina
[editar | editar a fonte]- Sobre angioplastia (1905).
- La sutura en cirugía del sistema vascular (1912).
- Terapéutica de las estrecheces de esófago, con exposición de un nuevo procedimiento; modificación del cateterismo sin fin Von Hacker (1912)
- La ureterostomía como operación de urgencia (1918).
- Introducción al estudio de la operatoria quirúrgica con un resumen estadístico de la labor realizada durante los últimos años (1911-1917) en las clínicas del Hospital General (1918).
- La trasplantación en cirugía (1920).
- La mortalidad por el cáncer en España durante los veinte primeros años del siglo actual (volume editado en 1925, en colaboración con José Die y Mas).
- Cirugía del tiroides (1929)
- Cirugía de los aneurismas (1942).
Traducións
[editar | editar a fonte]- Tratado de obstetricia (1904), de Roberto Mïchaelis Olhshansen e J. Veit.
- La narcosis (1926), de Winterstein.
Outras obras
[editar | editar a fonte]- La leyenda y el culto de Esculapio en la Grecia antigua (1925).
- Crisotemis. Poemas de la vida breve (1925).
- Excursiones artísticas por Grecia, Del sentimiento cómico en la vida y en el arte (1932).
- Tipología de "El Quijote". Ensayo sobre la estructura psicosomática de los personajes de la novela (volume que se publicou, en 1935, cun prólogo de Gregorio Marañón).
- La personalidad jurídica de Maimónides al lado de su personalidad total (1935).
- Miguel Serret. Su vida y su obra, sus amigos y enemigos (1936).
- El Greco, pintor místico (1936).
Recoñecementos
[editar | editar a fonte]Foi nomeado membro da Real Academia de Medicina (1918), presidente da Liga Española Anticancerosa e das II Jornadas Médicas Gallegas (1931) e socio honorario da Academia Médico-Cirúrxica de Guipúscoa, do Ateneo Médico de Valencia, do Comité Internacional do Cáncer ou do Colexio Norteamericano de Cirurxiáns.
Obtivo a Gran Cruz de Afonso XII, o título de doutor honoris causa da Facultade de Medicina da Universidade de Bordeos, o de oficial da Lexión de Honor francesa e o de comendador da orde militar portuguesa de Santiago da Espada.
Os seus admiradores e colegas de Gaceta Médica Española dedicáronlle un Libro-homenaje Goyanes en 1929.
A Real Academia de Medicina e Cirurxía de Madrid instituíu un premio nacional co seu nome para recompensar anualmente os profesionais que se distinguían na técnica cirúrxica.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Bugallo, Ánxela (2012), “José Goyanes Capdevila”, en Álbum da Ciencia. Culturagalega.org. Consello da Cultura Galega. Consultado o 2 de setembro de 2014. [URL: http://www.culturagalega.org/albumdaciencia/detalle.php?id=25]