Historia de Hiderabad

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Golconda[editar | editar a fonte]

Achados arqueolóxicos recentes da idade de Ferro e túmulos megalíticos falan dun poboamento da área dende polo menos o 500 a. C.

Pero o primeiro asentamento permanente coñecido data do 1143, cando os gobernantes da dinastía hindú Kakatiya de Warangal erixen, nun outeiro a occidente do centro da cidade actual, unha primitiva fortaleza de barro, chamada Golconda [1]. En 1347 pasará a poder do sultanato islámico de Bahmani. Reconstrúese o forte na segunda metade do século XIV converténdose en capital dunha importante provincia.

Co colapso do sultanato en 1512 comeza o período de esplendor da cidade-fortaleza coma capital do propio Reino de Golconda coa dinastía Qutub Shahi. Refaise a fortificación primitiva en sólido cadeirado e amplíase cun recinto externo de 7–10 km. A corte instálase nun complexo palaciano pegado á cidadela[2]. Eríxense mesquitas e fóra de murallas, ao noroeste, un conxunto de tumbas reais. Golconda era centro do comercio de diamantes da época.

A nova capital dos Qutub Shahi[editar | editar a fonte]

Os inconvenientes do precario abastecemento de auga no alto e as epidemias derivadas fixeron que o sultán Muhammad Quli Qutb Shah decidira fundar en 1589 unha nova cidade a uns quilómetros ao leste, na beira meridional do río Musi, onde o seu pai construíra unha ponte (Purana Pul, ponte vella) [3].

O Char Kaman; ao fondo, o Charminar e á dereita a mesquita Mecca Masjid.

O plan en cuadrícula tiña a característica de partir dunha praza central cun monumental cuadripórtico, o Charminar [4][5]. A cidade recibiu o nome de Hiderabad (polo da amada de Muhammad conversa ao islam, Hider Mahal). O sultán quería plasmar a idea do paraíso coránico na nova capital (ao norte do Charminar outra praza cunha fonte e catro portas cerimoniais ou Char Kaman [6]). Inspirándose no modelo da Isfahán safávida mandou traer arquitectos persas para o seu planeamento e execución [7].

A cidade creceu acomodando o surplus de poboación de Golconda e floreceu no século XVII coma centro do comercio e no eido da cultura (artes e letras). Tiña sona polos seus xardíns (baghs) comparables aos do seu modelo.

O emperador mongol Aurangzeb a destruíu en gran medida (os pazos shahis, no cuadrante noroeste do Char Kaman). Foi en 1687 trala conquista final da fortaleza de Golconda que quedou reducida a ruínas ata hoxe. Despois, unhas décadas de rápido declinar coa perda mesmo da capitalidade provincial, nas que soamente cabe indicar a terminación da gran mesquita en 1693 (Mecca Masjid xunto ao Charminar).

Esplendor dos Nizam de Hiderabad[editar | editar a fonte]

Porque en 1724 o vicerrei do Deccan proclamou a súa autonomía do Imperio mogol, instaurando a dinastía Asaf Jahi (os Nizams). Durante os máis de dous séculos do seu goberno a cidade experimentou un novo crecemento tanto económico coma cultural converténdose na capital (1763) do estado homónimo máis grande e rico dos da India. Na segunda metade do XVIII, Hiderabad estaba entre as vinte maiores cidades do mundo [8].

Antes, de 1724 a 1740, arrodeouse de bastións defensivos ante a ameaza dos Maratha e a partir de 1750 iniciouse a construción dun conxunto de pazos (Chowmahalla) ao suroeste do Charminar, resumo do luxo e magnificencia da corte dos Nizam.

Os Nizam souberon manter o seu poder cunha sabia política de alianzas coas potencias coloniais, franceses e británicos, quen de todas as maneiras mantiñan representantes na corte e acuartelamentos nos arredores da cidade. Dun destes xurdiu Secunderabad (1807 acuartelamento británico, cidade xemelga de Hiderabad), ao norte, cara a onde a cidade se tiña estendido na outra beira do río Musi (centro da metrópole actual), polo que foron construídas novas pontes.

Época contemporánea[editar | editar a fonte]

Trala anexión do estado de Hiderabad pola Unión India en 1948, deveu capital de Andhra Pradesh en 1956 e, a partir dos anos noventa, converteuse nun dos centros das tecnoloxías da información e biotecnoloxía que están a fornecer o gran desenvolvemento experimentado pola India nestas últimas dúas décadas. En concreto a HITEC City, ao noroeste da área metropolitana, é un amplo complexo urbano de nova creación onde aséntanse case que todas as empresas multinacionais significativas do sector [9].

Notas[editar | editar a fonte]

  1. "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 21 de febreiro de 2013. Consultado o 05 de xuño de 2009. 
  2. [1]
  3. Golconda e Hiderabad nuhna antiga representación[Ligazón morta]
  4. Ortofoto do centro histórico de Hiderabad[Ligazón morta]
  5. Mapa do centro histórico de Hiderabad[Ligazón morta]
  6. Vista aérea do Char Kaman coas catro portas; máis ao sur o Char Minar (Catro Minaretes) [2]
  7. "Hiderabad, un paraíso coránico en metáforas arquitectónicas". Jan Pieper, documento pdf [3] Arquivado 25 de marzo de 2009 en Wayback Machine.
  8. "O Hiderabad do século XVIII: Anatomía dun vello mapa". S.P. Shorey, documento pdf [4] Arquivado 05 de setembro de 2011 en Wayback Machine.
  9. "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 02 de abril de 2007. Consultado o 14 de xuño de 2009.