Saltar ao contido

Función de Euler

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Gráfica de cores do dominio de ϕ no plano complexo

En matemáticas, a función de Euler vén dada por

O nome fai referencia a Leonhard Euler, é un exemplo modelo dunha q-serie e proporciona o exemplo prototípico dunha relación entre a combinatoria e a análise complexa.

Propiedades

[editar | editar a fonte]

O coeficiente na expansión en serie de potencias formal para dá o número de particións de k. É dicir,

onde é a función de partición .

A identidade de Euler, tamén coñecida como teorema dos números pentagonais, é

onde é un número pentagonal.

A función de Euler está relacionada coa función eta de Dedekind como

A función de Euler pódese expresar como un q-símbolo de Pochhammer:

O logaritmo da función de Euler é a suma dos logaritmos da expresión do produto, e teñen cadansúa expansión arredor de q = 0, producindo

que é unha serie de Lambert con coeficientes -1/n. Polo tanto, o logaritmo da función de Euler pódese expresar como

onde -[1/1, 3/2, 4/3, 7/4, 6/5, 12/6, 8/7, 15/8, 13/9, 18/10, ...] (ver OEIS A000203 )

Pola mor da identidade , onde é a función de suma de divisores, esta tamén se pode escribir como

.

Valores especiais

[editar | editar a fonte]

As seguintes identidades veñen dos Cadernos de Ramanujan:[1]

Usando o teorema dos números pentagonais, trocando suma por integral, e despois invocando métodos analíticos de complexos, derívase

  1. Berndt, Bruce C. (1998). Ramanujan's Notebooks Part V. Springer. ISBN 978-1-4612-7221-2.  p. 326

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]

Apostol, Tom M. (1976). Introduction to analytic number theory. Undergraduate Texts in Mathematics, New York-Heidelberg: Springer-Verlag. ISBN 978-0-387-90163-3. MR 0434929, Zbl 0335.10001. 

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]