Fina Cardona
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 1957 Valencia, España |
Morte | 2 de febreiro de 2022 (64/65 anos) Valencia, España |
Educación | Universidade de Valencia |
Actividade | |
Ocupación | poetisa, profesor de catalán |
Josefina Cardona i Bosch, nada en Valencia en 1957, e finada ibídem o 2 de febreiro de 2022, foi unha poeta valenciana[1] máis coñecida como Fina Cardona. Malia a súa breve produción poética, é considerada unha das voces máis salientables da lírica feminina en catalán de finais do século XX.[2]
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Estudou Historia e Xeografía na Universidade de Valencia, onde se licenciou cunha mención en Arte. Pouco despois comezou a dar clases como profesora de catalán nun instituto público.[2]
Cardona irrompe no panorama literario a finais da década dos 70 co poemario Plouen pigues (1978), editado por Edicions 3 i 4 e cun prólogo de Vicent Andrés Estellés. A obra foi finalista nos Premios Octubre.[1] A súa escolma de versos, titulado Pessigolles de palmera (1981), editado por Llibres del Mall e prologado por Maria del Mar Bonet, situouna sendo nova como unha das figures literarias máis prometedoras desa xeración literaria valenciana.[3]
O cantautor Carles Barranco, quen casou con Cardona, musicou o seu poema Miralls.[4]
Ao longo da súa carreira dirixiu e treballou como guionista en programas de TVE, TVV e Ràdio 9.[1] Publicou artigos de opinión en El País e Qué y Dónde, onde asinaba a sección Entrevistas desde el Congo.[3] No momento da súa morte escribía unha columna semanal no xornal dixital Valencia Plaza.[5]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Culturplaza (ed.). "Fallece Fina Cardona-Bosch". Consultado o 2022-02-02.
- ↑ 2,0 2,1 "Cardona Bosch, Fina". 2001.
- ↑ 3,0 3,1 Serie Alfa (ed.). "Fina Cardona-Bosch".
- ↑ Cervera, Rafa (6 de marzo de 2016). "El nexo entre Pau Riba, Joan Fuster y Willy DeVille se llama Fina Cardona-Bosch". Culturplaza.
- ↑ "S’ha mort l'escriptora Fina Cardona". El Temps. 2 de febreiro de 2022. Consultado o 2 de febreiro de 2022.