Et on tuera tous les affreux
| Et on tuera tous les affreux | |
|---|---|
| Título orixinal | Et on tuera tous les affreux e Que se mueran los feos |
| Autor/a | Boris Vian |
| Orixe | Francia |
| Lingua | francés |
| Xénero(s) | novela policíaca |
| Editorial | Editions du Scorpion |
| Data de pub. | 1948 |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Et on tuera tous les affreux é unha novela policíaca de Boris Vian. Foi publicada por vez primeira en 1948 (éditions Scorpion) baixo o pseudónimo de Vernon Sullivan, aparecendo Boris Vian como tradutor.
Trama
[editar | editar a fonte]A historia comeza nun local nocturno dos Ánxeles. O protagonista é Rock Bailey, un rapaz de 19 anos, ex-míster Os Ánxeles, que pretende manter a súa virxindade ata os 20, e que malia ser adorado polas mulleres, el rexéitaas. Pero unha noite é drogado e enviado á clínica do doutor Schulz (en referencia a Marcel-Paul Schützenberger, amigo do propio Vian), onde procuran que teña relacións sexuais cunha rapaza moi fermosa, tamén secuestrada, para se reproduciren.
Logra escapar da clínica, e coa axuda do seu amigo Gary e co taxista Andy Sigman, desenmascaran ó doutor e os seus experimentos. É un millonario excéntrico que pretende un mundo formado por xente fisicamente perfecta (segundo o seu canon: rapaces vigorosos con músculos apolíneos e mulleres con curvas de vertixe...). Despois ten lugar unha intrépida e frenética aventura con persecucións, pelexas, alcol, sexo e moito humor.
Narración
[editar | editar a fonte]O libro está narrado en primeira persoa, co que narra baixo a visión de Rocky, que tamén vai contando os seus descubrimentos respecto ó sexo.
A diferenza doutras obras publicadas co pseudónimos de Vernon Sullivan, escritas ó máis puro estilo da novela negra americana da época, Et on tuera tous les affreux usa un ton burlesco, con moitas peripecias e situacións absurdas. Aseméllase máis ó estilo usado por Vian noutras novelas súas, como L'Automne à Pékin.
