Enerxía mecánica: Diferenzas entre revisións
engadido dende a en.wiki |
engadido dende a en.wiki |
||
| Liña 3: | Liña 3: | ||
[[File:Orbital motion.gif|miniatura|250px|Un exemplo dun sistema mecánico: un satélite orbitando a Terra influenciado só pola forza conservativa gravitatoria; a súa enerxía mecánica, polo tanto, consérvase. A aceleración do satélite é representada polo vecor verde e a súa velocidade polo vermello. Se a órbita do satélite é unha elipse , a enerxía potencial do satélite e a súa enerxía cinética varían co tempo, pero a suma de ambas permanece constante.]] |
[[File:Orbital motion.gif|miniatura|250px|Un exemplo dun sistema mecánico: un satélite orbitando a Terra influenciado só pola forza conservativa gravitatoria; a súa enerxía mecánica, polo tanto, consérvase. A aceleración do satélite é representada polo vecor verde e a súa velocidade polo vermello. Se a órbita do satélite é unha elipse , a enerxía potencial do satélite e a súa enerxía cinética varían co tempo, pero a suma de ambas permanece constante.]] |
||
Na [[Física]], a '''enerxía mecánica''' é a suma da [[enerxía potencial]] e a [[enerxía cinética]]. É a [[enerxía]] asociada co movemento e a posición dun obxecto. O principio de conservación da enerxía mecánica establece que nun sistema illado suxeto só a a un campo de forzas conservativo, a enerxía mecánica é constante. Se un obxecto é movido en sentido oposto a unha forza conservativa neta, a enerxía potencial incrementarase e se a [[celeridade]] (non a [[velocidade]] do obxecto cambia, a a enerxía cinética do obxecto cambia asemade. Nun sistema real, non obstante, as forzas non conservativas como a [[fricción]], están presentes, mais con frecuencia con valores desprezables, e a constancia da enerxía mecánica é unha boa aproximación. Nas [[colisión elástica|colisións elásticas]] consérvase a enerxía mecánica, pero non nas [[colisión inelástica|colisións inelásticas]], nas que parte da enerxía é convertida en calor ou en enerxía interna. O equivalente entre a enerxía mecánica perdida ([[disipación]]) e o incremento da [[temperatura]] foi descoberto por [[James Prescott Joule]]. |
|||
{{Control de autoridades}} |
{{Control de autoridades}} |
||
Revisión como estaba o 1 de decembro de 2018 ás 22:23
En física a enerxía mecánica describe o onxunto da enerxía cinética e a enerxía potencial dun corpo. Nun sistema onde só actúen forzas conservativas, cúmprese o principio de conservación da enerxía mecánica: "en todo momento a suma da enerxía mecánica de tódolos corpos do sistema é constante", é dicir, "a enerxía mecánica non se crea nin se destrúe, simplemente transfórmase ou pasa dun corpo a outro". Isto só acontece en sistemas ideais, pois as forzas de rozamento impiden que existan sistemas conservativos puros. Inda así, hai certas condicións (ausencia de atmosfera, rozamento case nulo) en que se pode facer esta aproximación.
Na Física, a enerxía mecánica é a suma da enerxía potencial e a enerxía cinética. É a enerxía asociada co movemento e a posición dun obxecto. O principio de conservación da enerxía mecánica establece que nun sistema illado suxeto só a a un campo de forzas conservativo, a enerxía mecánica é constante. Se un obxecto é movido en sentido oposto a unha forza conservativa neta, a enerxía potencial incrementarase e se a celeridade (non a velocidade do obxecto cambia, a a enerxía cinética do obxecto cambia asemade. Nun sistema real, non obstante, as forzas non conservativas como a fricción, están presentes, mais con frecuencia con valores desprezables, e a constancia da enerxía mecánica é unha boa aproximación. Nas colisións elásticas consérvase a enerxía mecánica, pero non nas colisións inelásticas, nas que parte da enerxía é convertida en calor ou en enerxía interna. O equivalente entre a enerxía mecánica perdida (disipación) e o incremento da temperatura foi descoberto por James Prescott Joule.
