Sistema renina-anxiotensina: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
Addbot (conversa | contribucións)
m Bot: Retiro 22 ligazóns interlingüísticas, proporcionadas agora polo Wikidata en d:q898218
Isili0n (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 2: Liña 2:


O sistema componse de:
O sistema componse de:
* [[Renina]]
* [[Renina]].
* [[Anxiotensina I]], [[anxiotensina II|II]] e [[anxiotensina III|III]]
* [[Anxiotensina I]], [[anxiotensina II|II]] e [[anxiotensina III|III]].
* [[Anxiotensinóxeno]]
* [[Anxiotensinóxeno]].
* [[Enzima conversora da anxiotensina]] (ECA)
* [[Enzima conversora da anxiotensina]] (ECA).


O seu obxectivo é o de aumentar a presión arterial en caso de que esta estea baixa. A presión baixa é detectada pola mácula densa (unha estrutura do [[ril]]). A activación da mácula densa provoca que as células xustaglomerulares secreten renina. Esta enzima só ten un [[substrato encimático|substrato]], o anxiotensinóxeno. A renina rompe parcialmente ao anxiotensinóxeno producindo anxiotensina I. A anxiotensina I é un péptido pouco activo. É fragmentado pola enzima conversora da anxiotensina en varios tecidos, sobre todo pulmóns, pero tamén en [[neurohipófise]], [[glándula suprarrenal|glándulas suprarrenais]], [[bazo]] e [[endotelio]] entre outros. O produto será a anxiotensina II. A anxiotensina II pode ser convertida en anxiotensina III por acción dunha aminopeptidasa.
O seu obxectivo é o de aumentar a presión arterial en caso de que esta estea baixa. A presión baixa é detectada pola mácula densa (unha estrutura do [[ril]]). A activación da mácula densa provoca que as células xustaglomerulares secreten renina. Esta enzima só ten un [[substrato encimático|substrato]], o anxiotensinóxeno. A renina rompe parcialmente ao anxiotensinóxeno producindo anxiotensina I. A anxiotensina I é un péptido pouco activo. É fragmentado pola enzima conversora da anxiotensina en varios tecidos, sobre todo pulmóns, pero tamén en [[neurohipófise]], [[glándula suprarrenal|glándulas suprarrenais]], [[bazo]] e [[endotelio]] entre outros. O produto será a anxiotensina II. A anxiotensina II pode ser convertida en anxiotensina III por acción dunha aminopeptidase.


== Funcións ==
== Funcións ==
Liña 21: Liña 21:
* '''Inhiben o sistema:'''
* '''Inhiben o sistema:'''
** [[AMPc|AMP cíclico]].
** [[AMPc|AMP cíclico]].
** [[Péptido natriurético auricular]], asi como outros péptidos diuréticos.
** [[Péptido natriurético auricular]], así como outros péptidos diuréticos.
** Descarga β-adrenérxica, que inhibe a liberación de [[renina]].
** Descarga β-adrenérxica, que inhibe a liberación de [[renina]].
** [[Óxido nítrico|NO]].
** [[Óxido nítrico|NO]].

Revisión como estaba o 20 de outubro de 2016 ás 19:12

O sistema renina-anxiotensina é un sistema de control da presión arterial.

O sistema componse de:

O seu obxectivo é o de aumentar a presión arterial en caso de que esta estea baixa. A presión baixa é detectada pola mácula densa (unha estrutura do ril). A activación da mácula densa provoca que as células xustaglomerulares secreten renina. Esta enzima só ten un substrato, o anxiotensinóxeno. A renina rompe parcialmente ao anxiotensinóxeno producindo anxiotensina I. A anxiotensina I é un péptido pouco activo. É fragmentado pola enzima conversora da anxiotensina en varios tecidos, sobre todo pulmóns, pero tamén en neurohipófise, glándulas suprarrenais, bazo e endotelio entre outros. O produto será a anxiotensina II. A anxiotensina II pode ser convertida en anxiotensina III por acción dunha aminopeptidase.

Funcións

Tanto a anxiotensina I como a II son péptidos activos. Únense ao seu receptor específico e activan o ciclo do fasfatidil-inositol, producindo inositoltrifosfato e diacilglicérido. O inositoltrifosfato permite a saída de calcio do retículo endoplásmico. A mobilización do calcio favorece a liberación de aldosterona dende o hipotálamo. A aldosterona activa unha serie de proteínas renais, IAPs, proteínas inducidas por aldosterona. Estas favorecen a reabsorción de sodio nos tubos proximais do ril. A reentrada de Na arrastra a agua, incrementando o volume circulante e a presión arterial. A propia anxiotensina ten efecto vasoconstritor a nivel sistémico.

Regulación

Dous grupos de sinais regulan este complexo sistema:

Véxase tamén

Outros artigos

Bibliografía

  • Thomas Devlin: Bioquímica, cuarta edición.