Sir: Diferenzas entre revisións
m bot Modificado: bg:Сър/дейм; cambios estética |
m bot Engadido: uk:Сер (титул) |
||
Liña 49: | Liña 49: | ||
[[ta:சர்]] |
[[ta:சர்]] |
||
[[te:సర్]] |
[[te:సర్]] |
||
[[uk:Сер (титул)]] |
|||
[[zh:爵士]] |
[[zh:爵士]] |
Revisión como estaba o 17 de decembro de 2010 ás 17:19
Sir é unha palabra inglesa que significa señor. Ten varios contextos.
Era usado como un termo de cortesía entre persoas iguais. O seu uso na actualidade está reservado para persoas que posúen un status ou un rango maior; como cando se fala a un profesor ou a un militar ou calquera superior. Outro uso é o que se dá ás persoas maiores, de igual forma que a dá un comerciante cara ao seu cliente ou comprador. Tamén se usa na correspondencia formal e cando se fala a un estraño. Así mesmo, pódese considerar un termo apropiado para un ser superior.
Orixes
A palabra sir derívase dá a palabra sire do Inglés Medio. Á súa vez esta vén do francés sieur, que significa señor, vocábulo derivado do latín senior que significa maior (de idade).
A palabra sir entrou ao inglés o ano 1297 como título de honra para un cabaleiro ou un barón, e era unha variante da palabra sire, xa en uso desde 1205 como un título anteposto ao nome. En 1225 a palabra sir xa era usada para dirixirse ao Soberano. En 1250 usábase como sinónimo de pai, e en 1362 era utilizada para dirixirse a un importante home de idade avanzada.
Formalidades
No protocolo británico, é correcto usar a palabra sir para dirixirse a un cabaleiro ou un barón, e debe ser usada precedida do nome completo ou só o nome da persoa a quen se dirixe. Por exemplo é correcto dicir Sir Paul McCartney ou Sir Paul, pero non é correcto dicir Sir McCartney.
A quen non son cidadáns do Reino Unido pero que reciben o título honorario de cabaleiro non se lles permite utilizar o título de sir. No entanto, quen manteñen unha dobre nacionalidade británica e doutro país si poden utilizar o título de sir.