Ocaso: Diferenzas entre revisións
m bot Engadido: ro:Apus |
m bot Engadido: uk:Захід Сонця |
||
Liña 62: | Liña 62: | ||
[[sk:Západ slnka]] |
[[sk:Západ slnka]] |
||
[[sv:Solnedgång]] |
[[sv:Solnedgång]] |
||
[[uk:Захід Сонця]] |
|||
[[ur:غروب]] |
[[ur:غروب]] |
||
[[vi:Mặt Trời lặn]] |
[[vi:Mặt Trời lặn]] |
Revisión como estaba o 18 de setembro de 2010 ás 10:01
Un astro e, en particular, o Sol, está no ocaso ou solpor cando atravesa o plano do horizonte e pasa do noso hemisferio visible ao non visible, é dicir, cando a súa altura é cero, pasando de positiva a negativa. No caso do Sol, iso determina o fin do día. O antónimo de ocaso é orto (ou alba).
As estrelas circumpolares non teñen ocaso nin orto.
Co transcurso do ano, o Sol vai cambiando o lugar por onde se pon. Nos equinoccios ponse polo oeste, sendo os dous únicos días do ano que sucede este fenómeno.
En primavera e verán para o hemisferio norte ponse entre o oeste e o norte (declinación positiva); en outono e inverno o seu ocaso é entre o oeste e o sur (declinación negativa). Simultaneamente, para o hemisferio sur é outono e inverno (ocaso entre o oeste e o norte) ou primavera e verán (ocaso entre o oeste e o sur).
A refracción pola atmosfera dos raios luminosos do Sol motiva que vexamos luz cando o Sol xa se puxo: crepúsculo vespertino. Dita refracción alonga o día e acurta a noite.