Tenzón: Diferenzas entre revisións
RNC (conversa | contribucións) mSen resumo de edición |
pequenos arranxos |
||
Liña 1: | Liña 1: | ||
A '''tenzón''' é unha [[cantiga]] de xénero xocoso<ref>Henrique Monteagudo. ''Tres poetas medievais da Ría de Vigo''. Galaxia, 1998, páxina 72</ref>, constitúe un xénero menor da lírica occitana<ref>William Doremus Paden ''Medieval lyric: genres in historical context''. Urbana, 2000, páxina 28 </ref> elaborada en forma de debate aberto entre dous e ás veces máis poetas<ref> Frank M. Chambers ''An introduction to old Provençal versification'', 1995. American Philosophical Society, páxina 41</ref>, é tamén subxénero da [[trobadorismo|lírica medieval galego-portuguesa]] en que aparecen as críticas mutuas entre [[xograr|xograres]] e [[trobador]]es. |
A '''tenzón''' é unha [[cantiga]] de xénero xocoso<ref>Henrique Monteagudo. ''Tres poetas medievais da Ría de Vigo''. Galaxia, 1998, páxina 72</ref>, constitúe un xénero menor da lírica occitana<ref>William Doremus Paden ''Medieval lyric: genres in historical context''. Urbana, 2000, páxina 28 </ref> elaborada en forma de debate aberto entre dous e ás veces máis poetas<ref> Frank M. Chambers ''An introduction to old Provençal versification'', 1995. American Philosophical Society, páxina 41</ref>, é tamén subxénero da [[trobadorismo|lírica medieval galego-portuguesa]] en que aparecen as críticas mutuas entre [[xograr|xograres]] e [[trobador]]es. |
||
== Características == |
|||
A tenzón é un xénero menor das [[cantiga de escarnio e maldizer|cantigas de escarnio]]. É unha [[cantiga]] de carácter dialogado en que, polo xeral, un dos interlocutores fala nunha [[estrofa]] e outro na seguinte. Na ''Arte de Trobar'' dise que as tenzóns poden ser de amor, de amigo ou de escarnio, mais hoxe téndese a falar de tenzóns coma unha variedade das [[cantiga de escarnio e maldizer|cantigas de escarnio e maldizer]]. |
A tenzón é un xénero menor das [[cantiga de escarnio e maldizer|cantigas de escarnio]]. É unha [[cantiga]] de carácter dialogado en que, polo xeral, un dos interlocutores fala nunha [[estrofa]] e outro na seguinte. Na ''Arte de Trobar'' dise que as tenzóns poden ser de amor, de amigo ou de escarnio, mais hoxe téndese a falar de tenzóns coma unha variedade das [[cantiga de escarnio e maldizer|cantigas de escarnio e maldizer]]. |
||
Liña 9: | Liña 10: | ||
== Notas == |
== Notas == |
||
<references/> |
<references/> |
||
== |
==Véxase tamén== |
||
===Bibliografía=== |
|||
* |
|||
===Outros artigos=== |
|||
* [[Regueifa]] |
|||
===Ligazóns externas=== |
|||
*[http://revistas.ucm.es/fll/11389664/articulos/MADR0202110061A.PDF Joseph Ghanime ''A tenzón e o partimén''] |
*[http://revistas.ucm.es/fll/11389664/articulos/MADR0202110061A.PDF Joseph Ghanime ''A tenzón e o partimén''] |
||
[[Categoría:Literatura]] |
[[Categoría:Literatura]] |
Revisión como estaba o 15 de marzo de 2010 ás 21:11
A tenzón é unha cantiga de xénero xocoso[1], constitúe un xénero menor da lírica occitana[2] elaborada en forma de debate aberto entre dous e ás veces máis poetas[3], é tamén subxénero da lírica medieval galego-portuguesa en que aparecen as críticas mutuas entre xograres e trobadores.
Características
A tenzón é un xénero menor das cantigas de escarnio. É unha cantiga de carácter dialogado en que, polo xeral, un dos interlocutores fala nunha estrofa e outro na seguinte. Na Arte de Trobar dise que as tenzóns poden ser de amor, de amigo ou de escarnio, mais hoxe téndese a falar de tenzóns coma unha variedade das cantigas de escarnio e maldizer.
Nesta composición dialogan un trobador e un xograr, co interese conseguinte da diferenza social e cultural que podían presentar. O primeiro que intervén elixe o argumento, o outro debe responder aténdose ó mesmo esquema métrico e rítmico. Hai pois unha tendencia á ridiculización pública e son, sen dúbida ningunha, a mellor crónica da vida e da sociedade da época.
Consérvanse trinta tenzóns galego-portuguesas: vinte e oito son burlescas e só dúas son de amor. Este xénero tivo o seu apoxeo na época de Afonso X o Sabio, xa que case todas corresponden ao período entre 1250 e 1280.
Notas
- ↑ Henrique Monteagudo. Tres poetas medievais da Ría de Vigo. Galaxia, 1998, páxina 72
- ↑ William Doremus Paden Medieval lyric: genres in historical context. Urbana, 2000, páxina 28
- ↑ Frank M. Chambers An introduction to old Provençal versification, 1995. American Philosophical Society, páxina 41