Central nuclear de Vandellòs

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Coordenadas: 40°57′05″N 0°52′00″L / 40.95138889, 0.86666667

Central de Vandellòs

A central nuclear de Vandellòs é unha central nuclear española situada no termo municipal de Vandellòs i l'Hospitalet de l'Infant, na provincia de Tarragona. Inicialmente constaba de dous reactores: Vandellòs I e Vandellòs II, dos cales o primeiro foi clausurado en 1989 despois dun incendio nunha das turbinas e atópase en proceso de desmantelamento.

Vandellòs I[editar | editar a fonte]

Vandellòs I achegaba 480 MW de potencia, conectados á rede eléctrica o 6 de marzo de 1972.[1] Constaba dun reactor de tipo GCR (grafito-uranio natural) e refrixerada por gas, o único deste tipo construído en España.[2] Era propiedade da compañía Hispano-Francesa de Enerxía Nuclear, S. A. (HIFRENSA), e durante os seus 17 anos de actividade xerou un total de 55.647 GWh.[1]

Incidentes e desmantelamento[editar | editar a fonte]

O 19 de outubro de 1989 declarouse un incendio na zona de turbinas, cualificado a posteriori como incidente de nivel 3 na escala INES ("incidente importante"), é dicir, non provocou emisión de radioactividade ao exterior. O elevado custo das medidas esixidas polo organismo regulador español, o Consello de Seguridade Nuclear, para corrixir as irregularidades detectadas fixeron que a empresa explotadora decidise o seu peche definitivo.

Na actualidade a central atópase parcialmente desmantelada, encontrándose na denominada fase 2. Durante a primeira fase (1991-1997) realizouse a descarga do reactor e a evacuación de combustible gastado, o acondicionamento dos residuos de operación e a extracción e preacondicionamento dos residuos depositados nos silos de grafito. Ademais, realizáronse algunhas desmontaxes convencionais como as dos depósitos de dióxido de carbono e os grupos turboalternadores principais.[1]

A segunda fase desenvólvese xa unicamente baixo a autoridade de Enresa, que pasou a ser a propietaria das instalacións. Nesta segunda fase, desmanteláronse todas as estruturas, sistemas e compoñentes agás o caixón do reactor, liberando a maior parte da localización e mantendo o resto como zona regulamentada, co caixón do reactor confinado e cuberto por unha estrutura de protección de intemperie de nova construción. O caixón do reactor, que é agora a única estrutura que queda en pé, e que inclúe o reactor, xa descargado, xunto ás súas estruturas internas e sistemas de control foron preparados para pasar a un estado de espera e decaemento denominado fase de latencia. Este proceso durará 25 anos. A fase de latencia comezou en 2003, polo que en 2028 se procederá ao executar o nivel 3, que consiste no desmantelamento do caixón do reactor para liberar totalmente a localización. Durante o período de latencia o caixón permanecerá encerrado nun revestimento, realizado en aceiro galvanizado, que queda separado 1,5 metros do caixón, arranca na cota +16 e elévase 6 metros por enriba da lousa do caixón, na cota +63, onde se colocou unha cuberta. O peso desta estrutura é de 350 toneladas e está deseñada para aguantar refachos de ventos a máis de 200 km/h e precipitacións de 140 l/m².

Vandellòs II[editar | editar a fonte]

Comezada a construír en 1981 pola construtora Copisa, alcanzou a súa operatividade comercial en 1988. É unha central do tipo PWR (reactor de auga lixeira presurizada). A súa potencia térmica é de 2.912 MWt e a súa potencia eléctrica, de 1.087 MWe. A propiedade é compartida, sendo un 72% de Endesa e un 28% de Iberdrola.

Incidentes[editar | editar a fonte]

O 1 de xuño de 2007 os problemas de corrosión detectados (agosto de 2004) no sistema de refrixeración de Vandellòs II foron clasificados como incidente de nivel 2. Por iso en agosto de 2006 a central foi sancionada con 1,6 millóns de euros. A raíz do incidente Endesa e Iberdrola, propietarias da instalación, iniciaron as obras dun sistema alternativo de refrixeración, con auga doce.[3]

O 24 de agosto de 2008 produciuse un incendio (que durou menos de 2 horas) no edificio de turbinas debido a un fallo no interruptor de xeración do turboalternador ás 8:49, que produciu a parada automática do reactor e polo tanto a súa desconexión da rede. O incidente non tivo ningunha consecuencia radiolóxica e os sistemas de seguridade actuaron correctamente segundo o seu deseño, polo que o suceso se categorizar como Nivel 0 na escala INES. Debido a que o incendio durou máis de 10 minutos activouse a prealerta de emerxencia do Plan de Emerxencia Interior (PEI) activándose polo tanto o Plan de Emerxencia Nuclear de Tarragona (PENTA) en situación 0.[4]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 1,2 Enresa (ed.). "Memoria del desmantelamiento. 1998-2003 Central Nuclear Vandellós I" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 22 de marzo de 2013. Consultado o 1 de decembro de 2012. 
  2. CSN (ed.). "Información sobre Vandellòs I". Arquivado dende o orixinal o 28 de setembro de 2007. Consultado o 16 de abril de 2015. 
  3. Vandellòs busca a súa redención. El País. 14 de novembro de 2005
  4. "Nota informativa do CSN sobre o incendio en Vandellòs II." (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 16 de abril de 2015. Consultado o 16 de abril de 2015. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]