Cantón ferroviario

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Un cantón é un tramo de vía férrea no que normalmente non pode haber máis dun tren, para así evitar unha colisión entre dous deles.

Funcionamento[editar | editar a fonte]

A vía divídese en diversos tramos, cada un dos cales chamamos cantón:

Cando desde unha estación se expide un tren, este sae á vía e ocupa o primeiro cantón. Cando o cantón está ocupado, ningún outro tren pode entrar nel. Ademais do propio cantón ocupado, poden bloquearse outros cantóns cuxa utilización interfira coa do ocupado, como os que se atopan diante do tren:

Conforme o tren avanza, vai deixando cantóns libres tras de si. Os cantóns liberados poden ser inmediatamente ocupados por outro tren, de tal xeito que a distancia mínima entre dous trens é dun cantón:

Anotación dun cantón[editar | editar a fonte]

A anotación dun cantón depende do sistema de bloqueo:

Cantón entre estacións[editar | editar a fonte]

En bloqueos como o Bloqueo Telefónico ou o Bloqueo Eléctrico Manual, a indicación ao maquinista de se o seguinte cantón está libre ou ocupado dáse nas estacións. Deste xeito un cantón ten que ocupar toda a vía entre unha estación e a colateral, xa que non hai modo de comprobar en que punto intermedio atópase un tren:

A ocupación do cantón considérase cando un tren foi expedido desde unha estación e non chegou completo á seguinte.

Cantón entre sinais[editar | editar a fonte]

En bloqueos por sinais, como o Bloqueo Automático, son os sinais os encargados de mostrar ao maquinista a situación dos cantóns que ten por diante, polo que un cantón é o tramo que se atopa entre dous sinais consecutivos de bloqueo:

Sinal de fin de cantón no sistema TVM.

A ocupación do cantón establécese automaticamente mediante diversos métodos, como facer circular corrente eléctrica polos carrís que as rodas curtocircuítan ao unir eléctricamente ambos os carrís, ou dispor un contador de eixos. A distancia entre sinais establécese segundo as necesidades da liña, xa que a mínima distancia entre dous trens é a dun cantón, polo que cantóns máis curtos permiten unha circulación máis fluída. Por iso en ferrocarrís metropolitanos adoitan ser de pouca distancia (ata centenares de metros) e en ferrocarrís de moi pouco tráfico moita distancia (ata decenas de quilómetros). Algúns sistemas utilizan un cantón de distancia fixa, como o TVM que utiliza cantóns fixos de 1.500 metros.

Cantón móbil[editar | editar a fonte]

O cantón móbil é un sistema que se emprega para aumentar a axilidade en liñas de moita frecuencia. O cantón non está definido entre dous puntos, senón que é unha distancia determinada detrás de cada tren que se move con el, calculada no momento por algún sistema electrónico ou informático. Esta distancia pode ser reducida ata a distancia de seguridade de freado, o que permite aos trens circular entre si o máis cerca posible.

Notas[editar | editar a fonte]