Saltar ao contido

Calnexina

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Dominio luminal da clanexina (de PDB 1JHN)
Calnexina
Identificadores
Símbolo CANX ; CNX; IP90; P90
Entrez 821
OMIM

114217

RefSeq NP_001019820
UniProt P27824
Outros datos
Locus Cr. 5 :(179.11 – 179.16 Mb)

A calnexina (CNX) é unha proteína integral de membrana de 67kDa (aparece nas bandas de 90kDa, 80kDa ou 75kDa na técnica do western blot dependendo da fonte do anticorpo) presente no retículo endoplasmático (RE). Consta dun gran (50 kDa) dominio luminal N-terminal que se une ao calcio, unha soa hélice transmembrana e unha curta cola citoplasmática ácida de 90 residuos.

A calnexina é unha proteína chaperona, caracterizada por axudar ao pregamento de proteínas e o control de calidade do mesmo, asegurando que só as proteínas debidamente pregadas e ensambladas seguirán avanzando pola vía secretora.

A calnexina actúa retendo no retículo endoplasmático as glicoproteínas ligadas a N non ensambladas ou non pregadas.

A calnexina únese só a aquelas N-glicoproteínas que leven o oligosacárido GlcNAc2Man9Glc1. Estes oligosacáridos monoglicosilados orixínanse do recorte de dous residuos de glicosa pola acción secuencial de dúas glicosidases, a I e a II. A glicosidase II pode tamén eliminar o terceiro e último residuo de glicosa que queda.

Se a glicoproteína non está correctamente pregada, un encima chamado UGGT (UDP-glicosa:glicoproteína glicosiltransferase) volve a engadir un residuo de glicosa no oligosacárido, o que rexenera a capacidade da glicoproteína de unirse á calnexina.

A cadea glicoproteica mal pregada permanece no RE, arriscándose a atoparse coa MNS1 (alfa-manosidase), que a destina á degradación ao eliminarlle o residuo de manosa.

Se a proteína foi correctamente traducida, a posibilidade de que se pregue correctamente antes de que se encontre coa MNS1 é alta, polo que non sería degradada.

A calnexina tamén funciona como unha chaperona para o pregamento da cadea alfa do MHC de clase I na membrana do RE. Unha vez que se completou o pregamento a calnexina é substituída pola calreticulina, que axuda en ulteriores ensamblaxes do MHC de clase I.

Usos en bioloxía molecular

[editar | editar a fonte]

Poden usarse anticorpos contra a calnexina como marcadores para o retículo endoplasmático nos experimentos de inmunofluorescencia.[1]

Cofactores

[editar | editar a fonte]

A ATP e os ións Ca2+ son cofactores implicados na unión da calnexina ao substrato.

  1. "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 14 de xullo de 2015. Consultado o 13 de xaneiro de 2015. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]