Bauhaus (grupo musical)
| Bauhaus | |
|---|---|
 Peter Murphy (2006) | |
| Orixe | Northampton, Inglaterra  |
| Período | 1978 - 1983 1998 2005 - 2008 |
| Xénero(s) | post-punk, rock gótico |
| Selo(s) discográfico(s) | Small Wonder, 4AD, Beggars Banquet, A&M |
| Antigos membros | Peter Murphy Daniel Ash Kevin Haskins David J |
| Artistas relacionados | Tones on Tail, Dalis Car, Love and Rockets, The Bubblemen, Poptone |
| Na rede | |
                | |
Bauhaus foi unha banda de rock formada no ano 1978 en Northampton, Inglaterra. O grupo estaba formado por Peter Murphy (cantante), Daniel Ash (guitarrista), Kevin Haskins (batería) e David J. (baixista). A banda chamouse no seu comezo Bauhaus 1919 facendo referencia ao primeiro ano de funcionamento da escola de arte alemá Bauhaus, mais durante o primeiro ano de existencia da banda, decidiron prescindir da parte numérica. Bauhaus adoita a ser clasificado coma un grupo de rock gótico pola súa música e imaxe "escura".[1][2][3]
Os membros de Bauhaus separáronse por vez primeira no 1983. Peter Murphy comezou a súa carreira en solitario mentres o resto de membros do grupo seguiron xuntos co nome de Tones on Tail, pasando a chamarse posteriormente Love and Rockets. Ambas as dúas formacións gozaron dun éxito maior nos EE.UU do que conseguira acadar Bauhaus, mais desapareceron das listas de éxitos (charts) do Reino Unido. A banda volveu unirse para facer unha xira no 1998 e, dun xeito máis permanente no ano 2005. En 2008 a banda volveu anunciar a súa separación logo de publicar o seu traballo Go Away White.[2]
Historia[editar | editar a fonte]
Daniel Ash, o seu amigo David J. Haskins e o irmán novo deste, Kevin Haskins, xa tocaran xuntos en varias bandas cando novos, a miúdo sen duraren máis dunha actuación. Unha das bandas que máis tempo durou foi a chamada The Craze, chegando a tocar varias veces en Northampton. Porén, The Craze disolveuse rapidamente, e Ash volveu intentar que o seu vello amigo da escola Peter Murphy se lle unise, simplemente porque Ash cría que Murphy tiña o look axeitado para unha banda. Murphy, que estaba a traballar nunha imprenta, decidiu probar, malia non ter escrito nunca cancións nin ter composto música. Durante o seu primeiro ensaio xuntos participou na composición da canción "In the Flat Field" coma coautor. Kevin Haskins, antigo compañeiro de formación de Ash, uníuselles coma batería. Ash procurou non convidar a David J., quen xa tocara previamente con eles noutras formacións, porque Ash quería manter o control da banda. Tan só logo dunhas semanas, Ash reconsiderouno e convidou a Haskins para substituír o baixista orixinal Chris Barber. Haskins acordara previamente con outra banda facer unha xira por bases aéreas norteamericanas, mais decidiu que unirse aos seus amigos era “facer o correcto”. Estando a formación xa ao completo, actuaron por vez primeira no pub Cromwell de Wellingborough na Noite Vella de 1978.[1]
A banda fixo a escolla do nome de Bauhaus 1919, unha referencia ao movemento artístico alemán Bauhaus dos anos 1920, por mor das súas "implicacións e asociacións estilísticas", segundo declarou David J. Graham Bentley, socio de Bauhaus, dixo que o grupo era único na escena musical de Northampton, xa que a maioría de grupos tocaban versións doutros grupos coñecidos. Bentley gravou en vídeo unha actuación do grupo para mandar a cinta a varias compañías discográficas coa esperanza de obteren un contrato. O cal foi un método errado, xa que daquela as máis das compañías discográficas non tiñan equipo de vídeo ou tiña que proporcionalo Bentley, así que o grupo decidiu gravar unha maqueta.
"Bela Lugosi's Dead" e 4AD[editar | editar a fonte]
Os Bauhaus gravaron nos Beck Studios unha maqueta en só seis semanas e, sendo a primeira vez que Bauhaus gravaba nun estudio. A banda gravou cinco cancións, sendo "Bela Lugosi's Dead" unha delas, cunha duración de máis de nove minutos. Esta canción foi o single de debut da banda, no cal aparecían co nome de Bauhaus (the 1919 abandoned) e que foi editado pola discográfica Small Wonder Records en agosto de 1979. O single tivo unha crítica positiva nun artigo da revista Sounds e estivo nas listas de éxitos independentes do Reino Unido durante dous anos. A emisión que se fixo da canción en BBC Radio 1 foi crucial para dar a coñecer a formación musical, especialmente no programa nocturno de John Peel. A aparición nas listas do programa de John Peel fixo que os Bauhaus gravasen unha sesión para ser emitida no programa o 3 de xaneiro de 1980.
A banda sacou tres singles máis: "Dark Entries", "Terror Couple Kill Colonel", e "Telegram Slam", cancións que foran escritas orixinalmente por T. Rex, unha banda pioneira do glam rock, e editadas pola discográfica 4D (antes de que Bauhaus sacase o seu single de debut). Malia ás críticas, "In the Flat Field" chegou ao máis alto das listas de éxitos de música indie, entrando tamén nas listas británicas de éxitos de música pop, acadando durante unha semana o posto 72.
Discografía[editar | editar a fonte]
| Álbum | Ano | Selo |
|---|---|---|
| In the Flat Field | 1980 | 4AD |
| Mask | 1981 | Beggars Banquet Records |
| The Sky's Gone Out | 1982 | Beggars Banquet Records |
| Burning from the Inside | 1983 | Beggars Banquet Records |
| Go Away White | 2008 | Cooking Vinyl, Bauhaus Music |
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 "Biografi Bauhaus". Spectrum Gothic (en portugués). Consultado o 20 de febreiro de 2017.
- ↑ 2,0 2,1 "Biografi Bauhaus". Projeto Autobahn (en portugués). Consultado o 20 de febreiro de 2017.
- ↑ "Historia de la musica Rock - Bauhaus" (en castelán). Arquivado dende o orixinal o 21 de febreiro de 2017. Consultado o 20 de febreiro de 2017.
