As dez pragas de Exipto

Augaforte ilustrando a primeira praga (1775-1779)

As dez pragas de Exipto (מכות מצרים ou Makot Mitzrayim) tamén coñecidas coma "As dez pragas" ou "As pragas bíblicas" son unha serie de desgrazas coas que, segundo o Antigo Testamento e a Torá, Deus castigou ós exipcios para que o faraón deixara marchar ós hebreos de Exipto.

A narración aparece no segundo libro do Antigo Testamento e da Torá, o Éxodo (en hebreo, Shemot). Este libro narra como Moisés e Aarón advirten ó faraón que, se non libera ó seu pobo, Deus castigaríaos con dez grandes pragas que caerían sobre Exipto. De acordo co relato, só despois dos grandes sufrimentos, o faraón autorizounos a abandonar Exipto.

Clasificación das pragas

Pódense dividir estas pragas segundo quen as padeceu:

Pragas sufridas por israelitas e exipcios

• Aarón estende a súa man sobre as augas de Exipto e as ras cubriron a terra de Exipto.
• Aarón golpea co caxato a terra e todo o po do país convértese en piollos.

Pragas sufridas exclusivamente polos exipcios

• Aarón golpea coa vara o río Nilo e converte a auga en sangue.
• Toda clase de insectos invade o país.
• Cae unha terrible peste sobre o gando dos exipcios.
• Aarón recolle cinza dun forno e Moisés espárcea cara o ceo diante do faraón, causando úlceras ós exipcios.
• Cae do ceo unha gran treboada de sarabia e lume.
• As lagostas arrasan os cultivos dos exipcios.
• As tebras cubren o ceo de Exipto durante tres días.
• Morte dos primoxénitos de todos os exipcios e tamén dos do gando. Os hebreos identificáronse sacrificando un año dun ano de idade e marcando a porta das súas casas co seu sangue, para que a praga non os atacara pola noite.