Ryoji Noyori

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaRyoji Noyori

Editar o valor em Wikidata
Nome orixinal(ja) 野依 良治 Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento3 de setembro de 1938 Editar o valor em Wikidata (85 anos)
Ashiya Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
ResidenciaKōbe Editar o valor em Wikidata
País de nacionalidadeXapón Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade de Quioto - Doutoramento (1963–1967)
Universidade de Quioto - Mestrado (1961–1963)
Universidade de Quioto - título de grao (1957–1961)
Universidade de Nagoia
Universidade Harvard
Nada Junior and Senior High School (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Director de teseHitoshi Nozaki (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoQuímica, fisicoquímica e química orgánica Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónquímico , catedrático Editar o valor em Wikidata
EmpregadorUniversidade Harvard
Universidade de Nagoia
Meijo University (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Membro de
Influencias
LinguaLingua xaponesa Editar o valor em Wikidata
Traxectoria
  Equipo Competición
- Kyoto University Rugby Football Club (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Familia
ParentesMasamitsu Ōshima (en) Traducir (sogro) Editar o valor em Wikidata

Páxina webriken.jp… Editar o valor em Wikidata

Ryoji Noyori (野依良治?), nado o 3 de setembro de 1938 en Kōbe (神戸市 Kōbe-shi?) (Xapón), é un químico xaponés gañador do premio Nobel de Química en 2001. Noyori compartiu a metade do premio con William Standish Knowles polo estudo das hidroxenacións utilizando catalizadores quirales; a segunda metade do premio foi para K. Barry Sharpless polo seu estudo das reaccións de oxigenación utilizando catalizadores quirales.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Fascinouse coa química aos 12 anos, logo de escoitar unha presentación sobre o nailon. Viu no poder da química como ter a capacidade de "obter valores elevados a partir de case nada". Converteuse en estudante na Universidade de Quioto onde se gradó en 1961, e se doutorou en enxeñería química en 1967.

Traballou como un instrutor no grupo de investigación de Hotosi Nozaki antes de ser nomeado profesor asociado na Universidade de Nagoya. Tras o traballo posdoutoral con Elias J. Corey en Harvard volveu a Nagoya, converténdose nun catedrático en 1972.

Actualmente segue vivindo en Nagoya, aínda que é tamén agora presidente de RIKEN (理研?), unha iniciativa de investigación nacional en varios lugares cun orzamento anual de 800 millóns de dólares estadounidenses.

Investigacións científicas[editar | editar a fonte]

Noyori cre firmemente no poder da catálisis e da química sostible; nun artigo recente defende a procura da "elegancia práctica en síntese".[1] Neste artigo afirma que "a nosa capacidade de concibir unha síntese química sinxela e práctica é imprescindible para a supervivencia das nosas especies." Noutro lugar dixo que "A investigación é para as nacións e a humanidade, non para os propios investigadores." Anima aos científicos a ser politicamente activos- "Os investigadores deben incitar opinións públicas e políticas gobernamentais cara á construción da sociedade sostible no século XXI.[2]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. R. Noyori, Pursuing practical elegance in chemical synthesis, Chemical Communications, 2005 (14), 1807 - 1811. Abstract
  2. "Keynote address, 23 de xuño de 2005, at the Second International Conference on Green and Sustainable Chemistry, Wáshington DC.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Predecesor:
Alan J. Heeger,
Alan MacDiarmid
e
Hideki Shirakawa
Premio Nobel de Química

2001
con
William Standish Knowles
e
K. Barry Sharpless
Sucesor:
John Fenn,
Koichi Tanaka
e
Kurt Wüthrich