Outro

O fundador da fenomenoloxía, Edmund Husserl, identificou o Outro como unha das bases conceptuais de intersubxectividade, das relacións entre as persoas.

En fenomenoloxía, Outro ou O Outro é un termo para identificar o outro ser humano, a diferenza dun mesmo como o factor constitutivo da autoimaxe dunha persoa. É un recoñecemento dun ser real, diferente e oposto ó Un Mesmo, ó Nós e ó Mesmo.. O Outro constitutivo (tamén coñecido como alteridade) constitúe un concepto chave da filosofía continental. É unha idea oposta á identidade e refírese, ou se tenta referir, a aquilo que é «outro» fronte á idea de ser considerado algo. O Outro, considerado sempre como algo diferente, alude a outro individuo máis que a un mesmo e normalmente escríbese en maiúsculas.

A idea do Outro

A definición do Outro é parte do que explica a un mesmo, ademais doutros fenómenos e unidades culturais. As ciencias sociais empregaron o concepto para comprender o proceso polo cal as sociedades e grupos exclúen a «outros» que non encaixan na súa sociedade ou ocupan un lugar subordinado nela. A noción de «outredade» forma tamén parte integral da comprensión dunha persoa, xa que é o individuo mesmo o que asume un rol en relación con “outros” como parte dun proceso de reacción que non ten por que estar relacionado coa estigmatización ou a condena.

A noción do Outro está moi ligada ás identidades nacionais, porque as prácticas de admisión e segregación poden formar ou manter as fronteiras e o carácter nacional. O Outro axuda a distinguir entre a familia e o afastado, entre o certo e o incerto. A miúdo implica a demonización e deshumanización dun grupo, que tenta xustificar a explotación desoutro inferior alegando razóns civilizatorias.