Portal:Música clásica

A música clásica é a corrente musical que comprende principalmente a música producida ou baseada nas tradiciones de la música occidental, tanto litúrxica como secular. Abrangue un periodo de tempo que vai aproximadamente dende o século XI á actualidade, e inclúe o período clásico e outros. As normas centrais desta tradición foron codificadas entre 1550 e 1900, período que é coñecido como o período da práctica común. As principais divisións temporais da música occidental son as seguintes: música antiga, que inclúe a música medieval (500-1400) e a música renacentista (1400-1600); o período da práctica común, que inclúe a música barroca (1600-1750), a música clásica (1750-1820), e a música romántica (1804-1910); e a música do século XX e música contemporánea. A música clásica distínguese da música popular e de outras formas musicais non europeas pola súa característica notación musical simbólica, en uso dende aproximadamente o século XVI. Dita notación permite aos compositores prescribir de xeito detallado o tempo, a métrica, o ritmo, a altura e a execución precisa de cada peza musical. Isto limita o espazo para a improvisación ou a ornamentación ad libitum, que son frecuentes na música artística non europea e na música popular. Outra característica é que mentres a maioría dos estilos «populares» tenden a desenvolverse arredor do xénero da canción, a música clásica tense caracterizado polo desenvolvemento de formas e xéneros musicais altamente sofisticados, e polo uso dunha moi variada e complexa instrumentación. O termo "música clásica" non apareceu ata principios do século XIX, nun intento de canonizar o período dende Johann Sebastian Bach ata Beethoven como a idade dourada. A primeira referencia que temos do termo "música clásica" aparece no Oxford English Dictionary, en torno a 1836. Amosar máis contido destacado Artigo destacado Tristan und Isolde (en galego, Tristán e Isolda) é unha ópera en tres actos con música e libreto en alemán de Richard Wagner, baseado en boa parte no romance de Gottfried von Strassburg. Foi composta entre 1857 e 1859 e estreada en München o 10 de xuño de 1865 baixo a batuta de Hans von Bülow. Wagner non a chamaba ópera senón Eine Handlung (drama musical). Forma parte do Canon de Bayreuth. A composición de Wagner de Tristan und Isolde foi inspirada pola súa aventura con Mathilde Wesendonck e a filosofía de Arthur Schopenhauer. Recoñecida amplamente como un dos cumios do seu repertorio operístico, Tristan und Isolde destaca polo uso avanzado que fai Wagner do cromatismo, a tonalidade, a cor orquestral e a suspensión harmónica. O primeiro acorde da ópera, chamado o «acorde de Tristán», considérase de grande importancia no desenvolvemento da harmonía tonal tradicional. A ópera foi moi influente entre os compositores occidentais e serviu de inspiración a compositores como Gustav Mahler, Richard Strauss, Karol Szymanowski, Alban Berg ou Arnold Schoenberg. Moitos ven Tristan und Isolde como o comezo da fin da harmonía convencional e a tonalidade, e consideran que establece a base do movemento atonal característico do século XX. Imaxe destacada Manuscrito da Polonesa Op 53 de Frédéric Chopin. Vexa o artigo polonesa. Este mes Máis aniversarios... Categorías Queres atopar artigos relacionados coa música clásica? Proba buscando nas seguintes categorías: Música clásica Personalidades da música clásica Música antiga Música contemporánea Ópera Música do século XX Portal:Música clásica Biografía destacada Claudio Abbado, nado en Milán o 26 de xuño de 1933 e finado en Boloña o 20 de xaneiro de 2014, foi un director de orquestra italiano. En 2013 foi nomeado senador vitalicio no Senado de Italia. Abbado estivo á fronte de catro das institucións máis importantes da música europea, o Teatro alla Scala de Milán, a London Symphony Orchestra, a Wiener Staatsoper, e a Berliner Philharmoniker. O seu interese por formar e achegar a música clásica á xente nova materializouse en proxectos como a European Union Youth Orchestra en 1978 ou a Gustav Mahler Jugendorchester en 1986. Abbado destacou tamén pola difusión da música contemporánea, especialmente do compositor italiano Luigi Nono, de quen estreou varias obras. O seu traballo discográfico abrangue todo o gran repertorio, tanto sinfónico como operístico, dos séculos XIX e XX. Realizou gravacións dos ciclos sinfónicos máis importantes: sinfonías e música coral de Johannes Brahms, sinfonías de Gustav Mahler, Petr Ilich Chaikovskii, Sergei Prokofiev, Modest Musorgskii, Antonín Dvořák e Wolfgang Amadeus Mozart. No que respecta ao repertorio operístico, Abbado realizou gravacións de grande éxito, especialmente das óperas de Rossini La Cenerentola e Le nozze di Figaro, e sobre todo a súa gravación de Carmen protagonizada por Teresa Berganza e Plácido Domingo. Abbado foi considerado por moitos, xunto con Riccardo Muti, un dos sucesores da tradición italiana encarnada por Arturo Toscanini e Victor de Sabata. Cita destacada Son destacado Egmont de Ludwig van Beethoven. Vexa o artigo abertura (música). Sabías que... ... Gioachino Rossini escribiu a súa ópera cómica L'italiana in Algeri en menos de tres semanas? ... Georg Philipp Telemann é considerado o compositor máis prolífico da historia, con máis de 3.000 obras rexistradas? ... Karlheinz Stockhausen compuxo o seu Helikopter-Streichquartett para cuarteto de corda e catro helicópteros? Proxectos relacionados Música • Música escénica • Música contemporánea Artigos de calidade e bos Artigos de calidade (52) Claudio Abbado Carl Philipp Emanuel Bach Johann Sebastian Bach Walter Bache Xosé Baldomir Hector Berlioz Georges Bizet Canon de Bayreuth Carolina Casanova Rebecca Clarke Concerto delle donne Concerto para piano n.º 24 (Mozart) Concertos para piano de Wolfgang Amadeus Mozart Edward Elgar Erschallet, ihr Lieder, erklinget, ihr Saiten! BWV 172 Estrea da Sinfonía n.º 7 de Shostakovich en Leningrado Gabriel Fauré Kathleen Ferrier Angela Gheorghiu Gran viaxe da familia Mozart Imogen Holst Georg Friedrich Händel Jane Joseph Le Sacre du printemps L'Orfeo Carlos López García-Picos Gustav Mahler Mozart en Italia Música para piano de Gabriel Fauré Carl Nielsen Orquestra Sinfónica de Galicia Óperas de Claudio Monteverdi Óperas perdidas de Claudio Monteverdi Óperas de Wolfgang Amadeus Mozart Eugenia Osterberger Krzysztof Penderecki Poemas sinfónicos (Liszt) Poruchik Kizhe (Prokofev) Sergei Prokofev Manuel Quiroga Losada Nikolai Rimskii-Korsakov Gioachino Rossini Jean Sibelius Sinfonía coral Sinfonía núm. 3 (Górecki) Sinfonía nº 8 (Mahler) Sinfonía nº 8 (Sibelius) Bedřich Smetana Heikki Suolahti Traité d'instrumentation et d'orchestration Tristan und Isolde Richard Wagner Artigos bos (10) Cantus Arcticus Clara Clemens Obras variadas para piano só (Rachmaninov) Orquestra Filharmónica Coruñesa Píseň bohatýrská Einojuhani Rautavaara Schachnovelle (ópera) Sinfonías espurias ou de dubidosa autoría de Wolfgang Amadeus Mozart Six moments musicaux (Rachmaninov) Suite Lemminkäinen Portais relacionados Ballet Ballet Música Música Ópera Ópera Proxectos irmáns Wikimedia Commons en Commons