Variedade diafásica

Chámanse variedades diafásicas as diferentes formas de falar que ten unha mesma persoa en función do contexto da comunicación.

Concepto

Catro factores básicos

• o tema (xeral ou especializado),
• a canle (oral ou escrita),
• a intención (informar, divertir, convencer etc.)
• e o nivel de formalidade (grao de relación entre o emisor e o receptor).

provocan que nas situacións comunicativas se distingan dúas variedades básicas (aínda que pode haber mais) de carácter diafásico: o rexistro formal e o rexistro informal, ou, dito doutro xeito, o código elaborado e o código restrinxido.

A variedade ou rexistro formal utilizase en xeral na escrita e en contextos orais formais. Presenta as seguintes características:

• Presenta un código elaborado (como sucede no nivel culto).
• Sintaxe variada e organizada.
• riqueza e precisión léxica.
• Adecuación á norma estándar.
• O tema adoita ser especializado.
• A intención da comunicación impersoal e obxectiva.
• O nivel de formalidade alto ou neutro.
• Procúrase unha lingua expresiva, aínda que non resulte económico.

É de uso minoritario. É o rexistro propio da administración, da ensinanza, dos medios de comunicación de masas,...

A variedade ou rexistro informal representa aqueles actos de fala espontáneos que tratan temas cotiáns, con intención persoal ou subxectiva e cun nivel baixo de formalidade; é a lingua oral coloquial ou familiar. Entre as características lingüísticas deste rexistro podemos sinalar as seguintes:

• grande riqueza de entoacións, uso de exclamacións e interrogacións retóricas.
• emprego de elipses e presuposicións, pois o emisor e o receptor dan por suposto parte da mensaxe á que se refiren implicitamente.
• abundancia de pronomes persoais tónicos.
• a sintaxe é desordenada: anacolutos, reiteracións, rupturas na mensaxe etc.
• o seu léxico é restrinxido, abundan as frases feitas e tics ou comodíns: non sei, eee, cousa, chisme, tío, etc.
• uso de castelanismos e de dialectalismos.
• predominan as funcións da linguaxe expresiva e apelativa.

Véxase tamén

Outros artigos

• Variedades diacrónicas ou históricas.
• Variedades diatópicas: falares ou dialectos xeográficos.
• Variedades diastráticas: variacións na lingua segundo a clase social.