Saltar ao contido

VJ

1000 12/16
Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Sesión en directo de 3 VJs e un DJ. Poden apreciarse os ordenadores portátiles utilizados así como discos duros externos. De fondo vemos a proxección dos vídeos que se están tratando.

Denomínase videojockey ou VJ ao creador que xera sesións visuais mesturando en directo vídeo con música ou outro tipo de acción. Por extensión, o acto denomínase "veejing" ou "veejaying".

A súa orixe remóntase aos clubs de baile da década de 1980, nos que o videojockey mesturaba os seus loops de vídeo (vídeos en bucle) ao ritmo da música que daba o DJ. Nos seus inicios, a forma de facelo era mediante a utilización de reprodutores de VHS, mesas de edición broadcast e grandes proxectores de vídeo. Coa aparición e xeneralización da informática portátil, este movemento transformouse e estendeuse debido ao abaratamento e redución de tamaño dos elementos necesarios, empregándose ordenadores portátiles, cámaras dixitais e pequenos proxectores de vídeo.

Actualmente[cando?] traspasou o seu marco nativo, puramente lúdico e underground, e o campo de actuación dun VJ non se limita só a clubs, estendéndose a concertos, publicidade, eventos públicos, presentacións, televisión etc.

Metodoloxía

[editar | editar a fonte]

O proceso creativo do VJ comeza coa produción do material de vídeo que logo se ha proxectar. A mesma produción de vídeo é un campo moi aberto, no que se incorporan novas técnicas cada pouco tempo, aínda que podemos definir dous grandes métodos de produción de vídeo:

  • Síntese de vídeo dixital.

Entendemos síntese visual aquel método que comeza coa creación de vídeo desde cero mediante software, como por exemplo, animacións.

  • Gravación de vídeo dixital.

O método de gravación consiste na rodaxe de planos que posteriormente se recortan e procesan mediante filtros para obter loops de vídeo.

  • Edición dixital

Procesado do material rodado ou sampleado que se caracteriza por crear un loop de vídeo cun ritmo por repetición. No proceso adóitase postproducir o material alterando cores, niveis de luz etc, a fin de conseguir unha maior expresividade.

Sesión de veejing. Entre o equipo destacan os ordenadores portátiles, mesa de mesturas de vídeo e monitores para previsualizar vídeo.

Hardware

Como artista, ao igual que un pintor ou escultor, un VJ utiliza diferentes ferramentas para crear unha sesión visual, sendo o equipamento:

  • Fontes de vídeo

- Ordenadores portátiles dotados de programas especializados e desde os que se lanzan as composicións de vídeo.
- Cámaras de vídeo dixital coas que incluír o que ocorre en directo con composicións de vídeo vía mesa de mesturas.
- Reprodutores de DVD.

  • Dispositivos de control

- Dispositivos MIDI utilizados para controlar de forma máis directa o software, sexan os efectos que se aplican aos vídeos, variar a velocidade de reprodución, disparar loops etcétera.
- Mesa de mesturas (VideoMixer) de vídeo para poder mixturar os vídeos disparados por máis dunha fonte.

Paralelamente, a infraestrutura mínima necesaria para expoñer este tipo de arte consta de pantallas de vídeo e proxectores de vídeo ou pantallas de plasma, de LEDs...

Software

O software utilizado polos VJs difire en función da plataforma informática que se empregue, aínda que a un nivel funcional todos ofrecen as mesmas capacidades básicas. Estas son: selección de loops de vídeo, creación de "patterns" (grupos de loops), control de velocidade e transparencia, a aplicación de efectos de vídeo, así como a capacidade de mestura multicapa (mesturar varios loops simultaneamente desde o ordenador).

Coa aparición de programas como Resolume (para plataforma Windows), Modul8 (para MacOSX) e MotionDive (para ambas plataformas), a cultura VJ experimentou un grande avance ao dotarse dunha ferramenta deseñada ex profeso para este tipo de arte, sendo o iniciador de todos estes Arkaos, que creou NuVj como controlador.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]