Usuario:Elisardojm/Estatuto

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Estatuto de Autonomía de Galicia, aprobado como proxecto por unha asemblea de municipios galegos en decembro de 1932, aprobado en referendo rexional o 28 de xuño de 1936, entregado ao presidente do Congreso o 15 de Xullo de 1936, as Cortes Españolas aceptárono a trámite en febreiro de 1938.

ESTATUTO DE GALICIA

TITULO I. PRELIMINAR[editar | editar a fonte]

Artigo 1º. Galicia organízase como rexión autónoma no Estado español, con arranxo á Constitución da República e ao presente Estatuto.
O seu territorio é o dos municipios comprendidos dentro dos actuais límites administrativos do catro provincias da Coruña, Lugo, Ourense e Pontevedra.
Artigo 2º. Poderá agregarse a Galicia calquera territorio limítrofe de características históricas, culturais, económicas e xeográficas análogas, mediante os requisitos que as leis xerais establezan.
Artigo 3º. Aos efectos deste Estatuto, consideraranse galegos: os que sexan por natureza e non adquirisen veciñanza administrativa noutro territorio da República, e os demais españois que gañen veciñanza en Galicia.
Os dereitos individuais serán en Galicia os definidos pola Constitución da República.
Os españois non comprendidos no primeiro parágrafo deste artigo, terán en Galicia iguais dereitos que os que teñan os galegos no resto do territorio español.
Artigo 4º. Serán idiomas oficiais en Galicia, o castelán e o galego; pero nas relacións oficiais da Rexión con autoridades doutras Rexións e coas do Estado, usarase sempre o castelán.
Todo escrito que se presente a Tribunais e Autoridades redactado en galego, será reproducido en castelán cando o pida parte interesada; e o mesmo farase en canto a notificacións de todas clases.
As copias de documentos redactados en lingua rexional, que os *fedatarios expidan en castelán, ben a instancia de parte ou porque haxan de producir efectos fóra de Galicia, deberán conter tamén o texto en galego.
Os funcionarios que se designen para actuar na Rexión deberán acreditar coñecemento da lingua galega.

TÍTULO II. PODER REXIONAL[editar | editar a fonte]

Artigo 5º. As atribucións recoñecidas a Galicia neste Estatuto, serán exercidas: por unha Asemblea lexislativa, polo Presidente da Rexión, e por un órgano de goberno que se denominará Xunta de Galicia; ou polo Pobo directamente actuando en calquera das formas que establecen os artigos 6º e 10º deste título. A función xudicial exercerase por Xurados, Xuíces e Tribunais, con arranxo ao que as súas leis orgánicas determinen.
Artigo 6º. A Asemblea comporase de Deputados elixidos por sufraxio universal, igual directo e segredo, segundo un sistema de representación proporcional, e para un período de tres anos.
Reunirase, sen que sexa precisa convocatoria especial, os días primeiro de abril e primeiro de outubro de cada ano, e, ademais, con carácter extraordinario, nos casos que sinala a súa lei orgánica, sen que poida ser suspendida nas súas funcións.
Os deputados da Asemblea, gozarán de inmunidade polos votos e opinións que emiten no exercicio do seu cargo; e o seu mandato poderá ser revogado polos electores mediante os requisitos que estableza unha lei especial.
Artigo 7º. O Presidente da Rexión asumirá a representación de Galicia para todos os efectos; e a do Estado nas funcións cuxa execución directa corresponda a este.
Será elixido por votación popular, directa e secreta, para un período de catro anos, e poderá ser reelixido na mesma forma para un período igual. Terminado este segundo mandato, non será *elegible ata que transcorran catro anos máis.
Nos casos en que *vacare a Presidencia, asumirá provisionalmente as súas funcións o Presidente da Asemblea, a quen substituirá o Vicepresidente desta, debendo procederse, dentro do prazo de dous meses, a elección presidencial.
Artigo 8º. A Xunta de Galicia comporase do número de membros da Asemblea determine. O Presidente da Rexión nomeará e separará libremente ao Presidente da Xunta e, a proposta deste, aos membros da mesma. Deberá separalos no caso de que a Asemblea lexislativa negarlles, explicitamente, a súa confianza.
Artigo 9º. O Presidente de Galicia poderá disolver a Asemblea, por unha soa vez durante o seu mandato, mediante decreto motivado, e convocando, ao mesmo tempo, novas eleccións, que haberán de celebrarse dentro do prazo de sesenta días. Se a nova Asemblea, por maioría absoluta, estimase improcedente o decreto de disolución, considerarase terminado o mandato presidencial.
Cando a Asemblea, polo voto do seu tres quintas partes, declarase a súa incompatibilidade co Presidente, este cesará nas súas funcións, e someterase devandito acordo á decisión do corpo electoral dentro do prazo de trinta días. Se o resultado for contrario ao acordo, o Presidente recobrará inmediatamente as súas funcións e a Asemblea quedará disolta; debendo procederse, noutro caso, a nova elección presidencial no termo de dous meses.
Artigo 10. Toda lei votada pola Asemblea será sometida a ?referendo? popular, cando o soliciten dentro do trinta días seguintes á súa votación, un número de electores non inferior ao quince por cento dos comprendidos no censo.
A Asemblea queda obrigada a *deliberar sobre calquera proposición de lei que formule ante a mesma, igual número de electores.
Artigo 11. O Presidente da rexión e o Presidente e demais membros da Xunta de Galicia, serán responsables, civil e *criminalmente, ante o Tribunal de Garantías da República, polas infraccións da Constitución, deste Estatuto e das leis.
Artigo 12. Aos efectos deste título, unha lei especial da Rexión determinará a división electoral do seu territorio sen contradicir a lexislación do Estado, e regulará a forma en que os galegos residentes no estranxeiro, que non perdesen a condición de españois, poderán estar representados na Asemblea.
Artigo 13. A Administración de Xustiza poderá ser organizada pola Rexión, excepto nas ordes, militar e da Armada, conforme aos preceptos da Constitución e ás leis procesuais e orgánicas da República; e así mesmo será da súa competencia a determinación das demarcacións xudiciais de todo orde dentro do territorio galego.
A Rexión nomeará os Xuíces e Maxistrados en toda a xurisdición de Galicia, mediante concursos entre os funcionarios do *escalafón xeral do Estado. Correspóndelle, tamén, o nomeamento de Xuíces municipais mediante o réxime que por unha lei establézase, e o de secretarios e auxiliares da Administración de xustiza, con arranxo ás leis da República.
A Audiencia territorial de Galicia, por medio dunha Sala especial, coñecerá dos recursos de *casación nos asuntos referentes ao dereito foral; e outra Sala da mesma, composta por Maxistrados procedentes da carreira xudicial e altos funcionarios da Administración galega, resolverá, en última instancia, os recursos contencioso administrativos que se promoveren por aplicación do dereito rexional. Os conflitos de xurisdición entre autoridades xudiciais, administrativas e contencioso administrativas dependentes do Poder rexional, serán resoltos polo Presidente *do a Rexión, previo informe dos organismos superiores destas xurisdicións entre as cales se expón a contenda xurisdiccional.

TITULO III. ATRIBUCIÓNS DA REXIÓN[editar | editar a fonte]

Artigo 14. Corresponde á Rexión galega:
a) A organización e réxime local de Galicia, sobre as bases de recoñecemento de personalidade xurídica á parroquia rural e plena autonomía do Municipio; e a división do territorio aos devanditos efectos.
b) A lexislación civil galega, que poderá comprender todas as materias non reservadas ao Estado no artigo 15 da Constitución.
c) A adaptación do Rexistro da Propiedade e da función notarial en Galicia, sen contradicir os principios que informan a lexislación xeral.
O nomeamento de Notarios farase pola Rexión mediante oposición ou concurso convocados pola mesma e axustados ás leis da República. A eles serán admitidos todos os funcionarios do Corpo con iguais dereitos, pero dando preferencia aos que acrediten máis perfecto coñecemento da lingua e do dereito rexionais. Os Rexistradores da Propiedade que nomee o Estado para servir en Galicia, deberán acreditar coñecemento das leis da Rexión, ademais do que *preceptúa o último parágrafo do *art. 49 deste Estatuto.
d) O réxime agrario, a creación de institucións autónomas para a execución da súa reforma; e a ordenación e fomento de Montes, Agricultura e Gandaría, sen prexuízo das bases mínimas de defensa da riqueza e coordinación da Economía xeral, reservadas ao Estado.
e) A adaptación da lexislación do Estado, e a execución, no que este non se reserve, respecto de *Minería, Caza, Pesca e réxime de Augas e os seus aproveitamentos.
f) O Turismo, a conservación de Monumentos, e a defensa do Patrimonio artístico e cultural de Galicia, o cal non poderá ser *enajenado, nin levado fóra da Rexión.
g) A adaptación e execución do réxime de augas *mineromedicinales, e a súa inspección.
h) As obras públicas e concesións de todas clases de interese rexional; e a execución, previo convenio especial co Estado, das comprendidas no parágrafo 6º do artigo 15 da Constitución que aquel non se reserve.
i) O réxime do transporte por estradas, camiños veciñais e vías *fl *uviales e a condución de enerxía eléctrica, dentro da Rexión.
j) A execución dos servizos de aviación civil e de *radiodifusión, salvo o dereito do Estado a coordinar os medios de comunicación en todo o país e inspeccionar os que Galicia estableza.
k) O réxime de Cooperativas, *Mutualidades, Sindicatos, Depósitos, Previsión social, Aforro e Crédito, salvo o disposto no artigo 15 da Constitución.
l) O dereito de expropiación e o de socialización de riquezas naturais e empresas económicas, con *sujeción aos apartados 11 e 12 do artigo 15 da Constitución.
ll) O desenvolvemento das bases mínimas da lexislación sanitaria do Estado.
m) O réxime de Fundacións e o de servizos de Asistencia social, en todas as súas formas. *n) Os servizos de Estatística en consonancia coas normas xerais establecidas polo Estado.
ñ) O réxime xurídico da vivenda.
o) A execución da lexislación xeral sobre Prensa, Asociacións, reunións e espectáculos públicos.
p) O establecemento e ordenación dos servizos de contratación de mercadorías e similares, conforme ás normas xerais do Código de Comercio.
Artigo 15. Con arranxo aos artigos 48, 49 e 50 da Constitución, a Rexión poderá crear e rexer establecementos de ensino de todas clases e graos, cuxos certificados de estudos terán validez para obter os títulos académicos e profesionais que expida o Estado, mediante as probas *fi *nales e requisitos que o mesmo estableza con carácter xeral. Corresponde, así mesmo, á Rexión a adaptación, ás necesidades e conveniencia rexionais, da lexislación xeral relativa a primeira e segundo ensino e Escolas normais. Nas Escolas primarias da Rexión e nas do Estado, será obrigatoria o ensino das linguas, galega e castelá, e nos Institutos e Escolas Normais crearanse as materias de Lingua, Literatura, Xeografía, e Historia de Galicia. Nos Establecementos de ensinos especiais do Estado e na Universidade compostelá, a Rexión poderá soster ou subvencionar cátedras e institucións de cultura galega. A proposta da Rexión, o Goberno da República poderá outorgar á Universidade de Santiago un réxime de autonomía. Corresponderán, ademais, á Rexión os servizos de Arquivos, Bibliotecas e Museos radicados no seu territorio.
Artigo 16. A Xunta de Galicia e no seu nome uno dos seus membros, representará ao Goberno central para usar, preventiva e *represivamente, dos Corpos de Policía e Seguridade do Estado, e corrixir as deficiencias nos servizos que lles encomende. En casos graves e *apremiantes de desorde pública, a Xunta de Galicia poderá suspender as garantías dos dereitos individuais, só no territorio e polo tempo que se consideren precisos para restablecer a normalidade, dando conta inmediata ao Goberno da República. A representación a que se refire o parágrafo anterior, cesará, temporalmente, ben a petición da Xunta ou cando o Goberno da República considéreo conveniente. Corresponde, integramente, á Rexión a coordinación e perfeccionamento dos servizos de Policía urbana e rural.
Artigo 17. Queda a cargo da Rexión galega a organización de todos os servizos que a lexislación social do Estado, establecese, ou estableza, para executar os seus preceptos, sen prexuízo da inspección do Goberno. A tal fin, o Estado pode, ademais, designar en calquera momento, os delegados que estime necesarios.

TÍTULO IV. HACIENDA REXIONAL[editar | editar a fonte]

Artigo 18. Constitúen a Facenda de Galicia:
a) Os bens de uso público, non municipais,

e os privativos do Estado destinados a algún servizo público ou ao fomento da riqueza xeral que, por estar en territorio galego, quedan transferidos á Rexión a partir da aprobación deste Estatuto, excepto os que sigan afectos a servizos que se reserve o Estado.

b) Os dereitos do Estado en territorio galego

relativos a minas, augas, caza e pesca, que así mesmo se lle transfiren.

c) Os bens e impostos, dereitos e taxas das Deputacións galegas; e os que, con arranxo a este Estatuto, poida adquirir e crear a Rexión.
d) O produto dos impostos que o Estado lle cede, e as participacións e compensacións que lle recoñeza para cubrir o custo dos servizos que por este Estatuto transfírenselle; e
e) Os bens procedentes de herdanzas *intestadas a que se refire o *art. 956 do Código civil, cando o causante tiver a condición de galego con arranxo a este Estatuto.
Estes bens aplicaranse a fins de cultura, *beneficencia e fomento na Rexión, ou á extinción de débeda contraída a tales obxectos.
Artigo 19. Non se poderá verificar alleamento de bens da Rexión, emitir *empréstitos, crear tributos, nin realizar concesións nin socializacións, senón en virtude de lei rexional; e para *enajenar ou destinar a servizos de carácter privado os bens e dereitos transferidos á Rexión polo estado, conforme aos apartados a) e b) do artigo precedente, necesitarase, ademais, autorización do Goberno da República. Os *empréstitos públicos para atender a necesidades rexionais, non poderán emitirse fóra de España sen autorización das Cortes. Unha lei especial determinará, así mesmo, as normas a que haberá de axustarse a administración de toda a Facenda rexional.
Artigo 20. O Estado respectará os actuais ingresos das Facendas locais de Galicia, sen gravar con novas imposicións as bases de tributación daquelas.
A Rexión poderá crear novas contribucións que non se apliquen sobre os mesmos conceptos que xa tributan en Galicia ao estado, sempre que se destinen ao perfeccionamento dos servizos actuais ou á creación doutros novos, e poderá dar unha nova regulación aos seus ingresos sobre as bases de maior xustiza e *fl *exibilidad e dunha máis sinxela administración dos mesmos.
As contribucións a que se refire o parágrafo anterior, non serán obstáculo ás novas imposicións que, con carácter xeral, cre o Estado, nin á implantación e desenvolvemento, no seu caso, do imposto sobre a renda, o cal corresponde a aquel. Caso de incompatibilidade, ditas contribucións serán absorbidas polas do Estado, mediante as compensacións que correspondan.
Artigo 21. A determinación do custo dos servizos cedidos á Rexión, efectuarase, cada cinco anos, como segue:
a) Avaliando o dos que se *transfi eran, no momento da transmisión, sen excluír os que, por estar centralizada o seu financiamento ou por outra causa, non produzan pago en Galicia, ou o produzan en cantidade inferior ao que a Galicia corresponda, e
b) Agregando ou diminuíndo á cifra que resulte de aplicar o apartado anterior, a que represente o coeficiente medio de aumento ou diminución que experimentasen no quinquenio anterior, os pagos efectuados pola República no resto do seu territorio para os mesmos servizos.
Artigo 22. Para compensar a cifra que resulte da avaliación a que se refire o artigo anterior, o Estado cederá a Galicia, en recadación, administración e regulación:
1º. A contribución territorial rústica e urbana, coas recargas establecidas sobre a mesma, e coa obrigación de abonar aos Concellos as participacións que lles correspondan.
2º. O imposto sobre dereitos reais, persoas xurídicas e transmisións de bens, coas súas recargas e cos mesmos tipos que fixe o Estado para o resto de España.
3º. O 20 por 100 de Propios, o 10 por 100 de Pesas e medidas, o 10 por 100 de Aproveitamentos forestais e o canon de Minas (superficie e explotación).
4º. As participacións e demais compensacións que, no seu caso, foren necesarias para cubrir a diferenza entre a contía das contribucións a que se refiren o tres apartados precedentes e o custo total dos servizos transferidos.
Artigo 23. Se o Estado emite Débeda, cuxo produto haxa de investirse no resto do territorio para crear ou mellorar servizos da clase dos transferidos a Galicia, esta será compensada cunha parte da Débeda emitida proporcional á relación que exista entre a súa poboación e a total de España. En igual forma será compensada a Rexión para atender a novos servizos ou funcións que en diante se doten nos orzamentos do Estado para o territorio de réxime común.
En ambos os casos, a Rexión fixará os servizos que se propón realizar ou mellorar.
Artigo 24. Cada cinco anos, unha Comisión de técnicos nomeados, a iguais partes, polo Ministerio de Facenda da República e polo Goberno, da Rexión, procederá á revisión dos cálculos a que se refiren os artigos anteriores, e a proposta que formule será sometida á aprobación do Consello de Ministros. Tanto os impostos cedidos como os servizos traspasados á Rexión serán calculados cun aumento ou unha rebaixa igual á que experimentasen uns e outros na Facenda da República.
Toda outra variación no réxime de cesión de impostos e participacións á Rexión, deberá facela o ministro de Facenda de acordo coa Rexión, e, se isto non for posible, deberá someterse a reforma á aprobación das Cortes, cuxas decisións requirirán o voto favorable da maioría absoluta.
Artigo 25. A Rexión recadará, por delegación *revocable da Facenda da República e co premio que esta teña consignado en orzamento, as contribucións, imposto e *arbitrios que o Estado haxa de percibir en Galicia, exceptuando os monopolios e o imposto de Aduanas e os seus anexos. O Tribunal de Contas da República fiscalizará anualmente a xestión rexional, tanto no que se refire aos servizos recadatorios como á execución do demais que lle foren encomendados e teñan consignación nos orzamentos xerais do Estado.
Artigo 26. A Rexión poderá fundar, acomodándose aos principios esenciais da lexislación do Estado, un Banco, a través do cal poida organizar todos os seus servizos recadatorios, de Tesouraría, crédito, previsión, etc., ben por medio das súas Axencias, ou en relación coas actuais Caixas de Aforros ou institucións análogas, sempre que non sexan de carácter privado.
Artigo 27. A proposta da Rexión, e como compensación aos prexuízos que para a súa economía representa o actual arancel protector, o Goberno da República *desgravará os millos e forraxes que entren por porto galego para o seu consumo en Galicia como alimento, e as materias primas necesarias ás industrias básicas galegas. Vixiarase o destino dos artigos *desagravados, para que os que sexan destinados a outros empregos, *devenguen os correspondentes dereitos.
Artigo 28. O Estado concede á Rexión a facultade de intervir, por medio dos seus representantes ou delegados, con carácter permanente, e sen prexuízo das representacións profesionais que correspondan ás entidades galegas, na Xunta de Aranceis e Valoracións, no Consello de Economía nacional, e en cuantos organismos crense para a regulación do comercio de exportación e importación. Tamén se admitirá a súa intervención oficial nas organizacións que se establezan para determinar prezos, decretar taxas ou axustar condicións para a distribución e venda dos produtos agrícolas ou industriais.

TITULO V. DISPOSICIÓNS XERAIS[editar | editar a fonte]

Artigo 29. As cuestións de competencia que se susciten entre as autoridades da República e as da Rexión galega ou entre xurisdicións dos seus respectivos tribunais serán resoltas polo Tribunal de Garantías Constitucionais.
Artigo 30. Así mesmo corresponderá ao Tribunal de Garantías constitucionais resolver as cuestións que se produzan por desacordo entre o Goberno da República e a Xunta de Galicia con motivo da interpretación e aplicación da lexislación social. O Tribunal de Garantías constitucionais, se o estima preciso, poderá suspender a execución dos actos ou acordos a que se refira a discrepancia, en tanto non se resolva definitivamente.
Artigo 31. Nos conflitos de competencia e de xurisdición que se suscitaren entre os Tribunais de Xustiza da Rexión galega e os demais Tribunais de España, resolverá o Tribunal Supremo da República. Nos recursos non reservados por este Estatuto aos Xuíces e Tribunais galegos, entenderá tamén, en *casación, o Tribunal Supremo da República.
Artigo 32. Nas materias de competencia rexional, aplicarase, como dereito *supletorio, o réxime xurídico do Estado, en canto non se opoña ao sentido da lexislación galega.
Artigo 33. A reforma deste Estatuto, en materias que non afecten á Constitución nin ás relacións co Estado, poderá facerse pola Asemblea galega, mediante unha lei que será sometida a "referendo". Cando a reforma haxa de ter maior transcendencia, se a iniciativa parte da Rexión, serán necesarios os requisitos seguintes: a) votación pola Asemblea; *b) "referendo" popular, e *c) aprobación polas Cortes da República: E se a iniciativa fose do Estado, requirirase proposta do Parlamento, feita por máis da cuarta parte dos seus compoñentes, e acordo adoptado por maioría absoluta.
A Asemblea rexional poderá manifestar a súa discrepancia, e en tal caso someterá esta a o "referendo" do País galego. Se o "referendo" resultase contrario á reforma, será preciso, para que a innovación prospere, que a ratifiquen as primeiras Cortes ordinarias que se elixan despois das que a acordaron. Cando haxa desconformidade entre o Estado e a Rexión acerca de se a reforma transcende ou non á Constitución ou ás da Rexión co Estado, decidirá o Tribunal de Garantías constitucionais.

TÍTULO VI. RÉXIME TRANSITORIO[editar | editar a fonte]

Artigo 34. Dentro do quince días seguintes á promulgación deste Estatuto, o Presidente das Cortes da República convocará aos Deputados por Galicia nas mesmas, os cales, reunidos baixo a súa presidencia, elixirán unha Xunta provisional da Rexión, na que estarán representadas, por igual, as distintas agrupacións políticas a que actualmente se achan adscritos os Deputados.
Cada unha delas terá un representante, e a este efecto considerarase que a todos os Deputados independentes constitúen unha soa agrupación.
A función única desta Xunta será convocar, no prazo dun mes a partir da súa constitución, eleccións xerais para os Deputados que haberán de constituír a primeira Asemblea lexislativa galega, a cal terá carácter constituínte.
Artigo 35. Para a elección desta primeira Asemblea, rexerá a lei electoral que teña adoptada o Estado cando aquela efectúese, correspondendo a cada circunscrición un representante por corenta mil habitantes ou fracción superior a vinte mil.
Artigo 36. Esta Asemblea, reunida en sesión previa no lugar que sinale a Xunta provisional da Rexión, establecerá a súa residencia definitiva na localidade que ela designe, e terá, como misión principal, a de desenvolver as normas con *sujeción á cales ha de ser elixido o primeiro Presidente de Galicia, segundo o que, con carácter xeral, prevén o parágrafo segundo do artigo 7º deste Estatuto; nomear Xunta que asuma o Goberno provisional da Rexión ata que se elixa o primeiro Presidente; e elaborar, no máis breve prazo posible, as leis orgánicas necesarias para a implantación do réxime de autonomía que o mesmo Estatuto regula.
Artigo 37. Para a adaptación de servizos que o Estado cede á Rexión por virtude deste Estatuto, constituirase unha Comisión mixta composta dun número de membros que designarán, por metade, o Goberno da República e a Xunta de Galicia.
Esta Comisión nomeará libremente o seu Presidente, e os seus acordos terán validez cando se reúnan máis das dúas terceiras partes de votos.
Noutro caso, as discrepancias que xurdan serán sometidas á decisión do Tribunal de Garantías da República.
Artigo 38. O persoal afecto aos servizos de todas as clases que neste Estatuto asígnanse á Rexión, será respectado en cuantos dereitos teña adquiridos na data de promulgación daquel, sen que lle sexa aplicable o que prevén o parágrafo último do *Art.4º do mesmo; pero as autoridades rexionais poderán facer a súa distribución acomodándoo á nova organización que se dea a Galicia.
Artigo 39. Mentres a Asemblea galega non lexisle sobre as materias que se lle atribúen, continuarán en vigor as leis xerais do Estado; pero a súa aplicación corresponderá ás Autoridades e organismos rexionais, os cales terán as mesmas facultades que as leis sinalen aos do Estado.
Do propio modo, continuarán en vigor as disposicións *reglamentarías do Estado, en tanto que a Xunta de Galicia non dite as que, con arranxo a este Estatuto, correspóndenlle.
Artigo 40. O traspaso dos servizos administrativos do Estado á Rexión verificarase a medida que o vaia acordando a Asemblea rexional, previos os debidos trámites preto do Goberno da República; e mentres non queden reorganizados os servizos, todas as Oficinas, Tribunais e Organismos afectados polo presente Estatuto continuarán exercendo iguais funcións ou xurisdición que até agora, sen que, por ningún concepto poidan serlles mermadas a súa autoridade ou as súas atribucións en tanto a Asemblea rexional non lexisle sobre o particular.
Santiago de Compostela, 19 de Decembro de 1932.
Por acordo da Asemblea rexional de Concellos:
O Presidente, Bibiano F. Ossorio Tafall. O Secretario, Manuel Rey Gacio.