Teia
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | século VI |
| Morte | 30 de outubro de 552 Nuceria, Italia (en)  |
| Causa da morte | morte en combate |
| Rei de Italia | |
| xullo de 552 – 30 de outubro de 552 ← Tótila | |
| Rei dos ostrogodos | |
| 551 – setembro de 552 ← Tótila – Supresión do cargo → | |
| Actividade | |
| Carreira militar | |
| Conflito | Batalha de Tagina (pt) |
| Familia | |
| Irmáns | Aligerno |
| Descrito pola fonte | Allgemeine Deutsche Biographie Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron |
Teia (falecido o 552 ou 553), tamén coñecido como Teza, Theia, Thila, Thela ou Teias, foi o último rei ostrogodo en Italia.
Teia era un oficial que serviu baixo o mando de Tótila e foi elixido o seu sucesor cando este foi derrotado na batalla de Tagina (tamén coñecida como batalla de Busta Gallorum.)
No seu camiño cara ao sur de Italia, conseguiu o apoio de prominentes figuras no exército de Tótila - como Scipuar, Gundulf (Indulf), Gibal e Ragnaris - para facer o seu último ataque contra o xeneral bizantino Narsés na batalla de Mons Lactarius, ao sur de Nápoles, en outubro do 553. O exército ostrogodo volveu ser derrotado. Teia foi morto, o seu irmán Alixerno rendeuse, Scipuar e Gibal probabelmente caeron. Gundulf e Ragnaris escaparon do campo; este último foi mortalmente ferido logo dunha tentativa de asasinato por axentes de Narsés.
Con esta derrota terminou a resistencia organizada dos ostrogodos. Aínda que o último nobre ostrogodo, Widhin, se rebelou ao norte de Italia no ano 550 e foi capturado no 561 ou 562, os ostrogodos desapareceron na escuridade.
| Predecesor: Tótila |
Rei dos ostrogodos 552 – 553 |
Sucesor: |
