Síndrome postorgásmica

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

A síndrome postorgásmica (POIS polas súas siglas inglesas postorgasmic illness syndrome) é unha enfermidade que se caracteriza por síntomas de debilidade tras o orgasmo que pode durar de varias horas a varios días.[1][2][3] Foi descrito por primeira vez no ano 2002.[4]

Síntomas[editar | editar a fonte]

Os síntomas normalmente aparecen despois de media hora do orgasmo e vaise aos poucos días.[3][4]

O afectado pode experimentar síntomas mentais e físicos. Os síntomas mentais comúns inclúen disfuncións cognitivas, intenso malestar, irritabilidade, ansiedade, necesidade de descanso, susceptibilidade para o estrés, depresión, dificultade para comunicarse, para lembrar palabras, ler e reter información, concentración e socialización.[1][3][4][5] Os síntomas físicos inclúen fatiga severa, dor de cabeza leve ou severa, e síntomas parecidos á gripe ou á alerxia, tales como tose, irritación dos ollos e nasal ou mialxia.[3][4] Os afectados tamén poden experimentar calor intensa.[1][2]

Diagnose[editar | editar a fonte]

O doutor Waldinger di que esta enfermidade é propensa a ser relacionada con factores psicolóxicos ou hipocondría.[2] No ano 2010, nun estudo do British Medical Journal, Dexter comenta unha forma de dor de cabeza orgásmica con POIS, e referencia un encontro científico con centos de enfermos que describían a súa situación.[3][5]

Tratamento[editar | editar a fonte]

Os pacientes de POIS empezan a ser tratados con técnicas para alérxicos de seme.[6] Os afectados evitan a actividade sexual,[2] especialmente o orgasmo, ou programalo para ocasións nas que poidan recuperarse.[4]

Un médico tratou a dúas persoas, cuxos síntomas primarios foron estado de ánimo depresivo intenso, cos inhibidores selectivos da recaptación de serotonina.[7]

Epidemioloxía[editar | editar a fonte]

A POIS podería afectar a entre o 0.25% e o 1% da poboación.[8] Está considerada unha enfermidade rara.[9][10]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 1,2 Waldinger MD, Meinardi M, Zwinderman A, Schweitzer, D. (Abril 2011). "Postorgasmic Illness Syndrome (POIS) in 45 Dutch Caucasian Males: Clinical Characteristics and Evidence for an Immunogenic Pathogenesis (Part 1)". The Journal of Sexual Medicine. doi:10.1111/j.1743-6109.2010.02166.x. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 Waldinger MD, Schweitzer DH (2002). "Postorgasmic illness syndrome: two cases". J Sex Marital Ther 28 (3): 251–5. PMID 11995603. doi:10.1080/009262302760328280. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 Dexter S (2010). "Benign coital headache relieved by partner’s pregnancies with implications for future treatment". British Medical Journal. 
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Richard Balon, R. Taylor Segraves (2005). Informa Health Care, ed. Handbook of sexual dysfunction. isbn 9780824758264. Consultado o 4 de marzo de 2012. 
  5. 5,0 5,1 "Post Orgasmic Illness Syndrome (POIS)". The Naked Scientists. 2010. 
  6. Waldinger MD, Meinardi M, Zwinderman A, Schweitzer, D. (Abril 2011). "Hyposensitization Therapy with Autologous Semen in Two Dutch Caucasian Males: Beneficial Effects in Postorgasmic Illness Syndrome (POIS; Part 2)". The Journal of Sexual Medicine. doi:10.1111/j.1743-6109.2010.02167.x. 
  7. Friedman, Richard A. (19 de xaneiro de 2009). "In the Brain, if Not the Mind". The New York Times. Consultado o 4 de marzo de 2012. 
  8. Rasmussen BK, Olesen J (1992). "Symptomatic and nonsymptomatic headaches in the general population.". Neurology 42 (6): 1225–31. PMID 1603351. 
  9. "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 26 de agosto de 2012. Consultado o 04 de marzo de 2012. 
  10. "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 03 de maio de 2015. Consultado o 04 de marzo de 2012. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

ligazóns externas[editar | editar a fonte]