RD-101
| País de orixe | Unión Soviética[1] |
|---|---|
| Primeiro voo | 1949[1] |
| Deseñador | Glushko[1] |
| Aplicación | Motor principal dos mísiles R-2.[1] |
| Estado | Fóra de produción.[1] |
| Motor de combustible líquido | |
| Propelente | Osíxeno líquido[1] / Alcohol[1] |
| Taxa de mestura | 1,45[1] |
| Rendemento | |
| Pulo | 404,0 kN[1] |
| Pulo (nivel do mar) | 363,0 kN[1] |
| Taxa de pulo a peso | 48,8[1] |
| Presión na cámara | 21,20 bares[1] |
| Impulso específico | 237 s[1] |
| Isp (nivel do mar) | 210 s[1] |
| Dimensións | |
| Lonxitude | 3,35 m[1] |
| Diámetro | 1,65 m[1] |
| Peso seco | 888 kg[1] |
| Usado en | |
| R-2[1] | |
RD-101 é a designación do motor foguete que propulsou o mísil de curto alcance de fabricación soviética R-2, desenvolvido ao mesmo tempo que o R-1 (á súa vez unha copia do V-2 alemán) pero sen axuda de científicos alemáns por motivos de seguridade.[1]
Características[editar | editar a fonte]
O motor RD-101 foi construído por Glushko en paralelo ao RD-100. Resultou nun motor máis compacto e potente, cunha maior presión na cámara de combustión e unha maior proporción de alcohol na mestura de propelente. Foi probado por primeira vez en 1949.[1]