Partido Socialista Popular (Chile)

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

O Partido Socialista Popular (PSP) foi un partido político chileno de esquerdas que existiu entre 1948 e 1957. Foi o resultado da división do Partido Socialista de Chile en 1948 pola votación e promulgación da Lei N° 8.987 de Defensa da Democracia na cal o PS se dividiu entre procomunista e anticomunistas.

A facción anticomunista (na cal estaban Bernardo Ibáñez, Óscar Schnake e Juan Bautista Rosseti) apoiaba a lei e a procomunista (encabezada por Raúl Ampuero e Eugenio González) rexeitábaa. O grupo anticomunista é expulsado pero logra que o Rexistro Electoral lles asigne o nome de Partido Socialista de Chile. Polo tanto, a facción dirixida por Ampuero adopta o nome de Partido Socialista Popular.

Apoian a candidatura presidencial en 1952 de Carlos Ibáñez del Campo. O argumento usado para apoiar a Ibáñez era que constituía un candidato con arrastre popular e que era necesario darlle desde dentro unha orientación verdadeiramente progresista. Ao asumir o novo goberno en novembro de 1952, o PSP obtén o Ministerio de Traballo, con Clodomiro Almeyda ao mando. Desde aí apóiase a fundación da Central Única de Traballadores en febreiro de 1953. En abril de 1953 Ibáñez reorganiza o seu gabinete ocupando o PSP os ministerios de Facenda (Felipe Herrera), Traballo (Enrique Monti) e Minería (Almeyda). A participación do PSP no goberno remata en outubro de 1953.

En 1956, xunto con outros partidos, forma a Fronte de Acción Popular (FRAP), a cal permite un achegamento co PS e leva ao Congreso da Unidade de 1957, que reunifica as dúas faccións importantes do socialismo chileno no Partido Socialista de Chile.

Resultados electorais[editar | editar a fonte]

Ano elección (total deputados) Número de deputados Votos deputados Porcentaxe votos
1949 (147) 6 23.248 4,9
1953 (147) 20 68.218 8,8
1957 (147) 5 55.004 6,3

Fonte Cruz-Coke 1984

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Cruz-Coke, Ricardo. 1984. Historia electoral de Chile. 1925-1973. Editorial Jurídica de Chile. Santiago
  • Fernández Abara, Joaquín. 2007. El Ibañismo (1937-1952). Un Caso de Populismo en la Política Chilena. Instituto de Historia. Pontificia Universidad Católica de Chile. Santiago.
  • Fernández Abara, Joaquín . 2009. “Nacionalistas, antiliberales y reformistas. Las identidades de la militancia ibañista y su trayectoria hacia el populismo (1937-1952)”, en Ulianova, Olga (Editora): Redes políticas y militancias. La historia política está de vuelta. IDEA-USACH/ Ariadna Editores.Santiago.
  • Fuentes, Jordi y Lia Cortes. 1967. Diccionario político de Chile. Editorial Orbe. Santiago.
  • Jobet, Julio César. 1971. El Partido Socialista de Chile Ediciones Prensa Latinoamericana. Santiago.