Matrimonio de Boston

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Un matrimonio de Boston era, historicamente, a cohabitación de dúas mulleres ricas, independentes de apoio financeiro dun home. Crese que o termo ten orixe en Nova Inglaterra a finais do século XIX e comezos do XX. Algunhas destas relacións eran románticas en natureza e agora poderían ser consideradas como relacións lésbicas, mais outras non o foron.

Etimoloxía[editar | editar a fonte]

Sarah Ponsonby e Eleanor Butler, tamén coñecidas como as damas de Llangollen, viviron xuntas nun matrimonio de Boston.

A existencia de amizades románticas e unións relativamente formalizadas entre mulleres é anterior ao termo "matrimonio de Boston" e hai un longo rexistro diso en Inglaterra e noutros países europeos.[1] O termo matrimonio de Boston asociouse con The Bostonians (1886), de Henry James, unha novela que implica unha relación de convivencia a longo prazo entre dúas mulleres solteiras, aínda que o propio James nunca usou o termo. A irmá de James, Alice James, viviu nunha relación deste tipo con Katharine Peabody Loring e estivo entre as súas fontes para a novela.[2]

Algúns exemplos de mulleres en "matrimonios de Boston" fixéronse ben coñecidos. A finais do século XVIII, por exemplo, as mulleres anglo-irlandesas de clase alta Eleanor Butler e Sarah Ponsonby foron identificadas como parella e alcumadas como as damas de Llangollen. Elizabeth Mavor suxire que a institución das amizades románticas entre mulleres alcanzou o cénit na Inglaterra do século XVIII.[1] Nos Estados Unidos, un exemplo destacado é o da novelista Sarah Orne Jewett e a súa compañeira Annie Adams Fields, viúva do editor de The Atlantic Monthly, a finais do século XIX.[3]

Lillian Faderman proporcionou un dos estudos máis completos sobre os matrimonios de Boston en Surpassing the Love of Men (1981).[4] Os críticos cinematográficos do século XX utilizaron o termo para describir a relación Jewett-Fields representada no documental de 1998 Out of the Past.[5] A obra de teatro de David Mamet Boston Marriage estreouse en 2000 e axudou a popularizar o termo.

Socioloxía[editar | editar a fonte]

Algunhas mulleres dos matrimonios de Boston fixérono porque sentían que tiñan unha mellor conexión coas mulleres que cos homes.[4][6][7] Algunhas destas mulleres vivían xuntas por necesidade; tales mulleres eran xeralmente independentes economicamente debido á herdanza familiar ou aos ingresos da carreira. As mulleres que optaron por ter unha carreira (médica, científica, profesora) crearon un novo grupo de mulleres, coñecidas como "novas mulleres",[8] que non dependían financeiramente dos homes. As mulleres educadas con carreiras que querían vivir con outras mulleres tiñan unha medida de aceptación social e liberdade para organizar as súas propias vidas.[6] Adoitaban ser feministas con valores compartidos, implicadas en causas sociais e culturais. Esas mulleres eran xeralmente autosuficientes nas súas propias vidas, pero gravitaban entre si para apoiarse nunha sociedade a miúdo desaprobadora, sexista e ás veces hostil.[6]

Ata a década de 1920, estes arranxos eran amplamente considerados como naturais e respectables.[9][7] Despois da década de 1920, as mulleres en tales relacións eran cada vez máis sospeitosas de estar en relacións sexuais lésbicas, polo que cada vez menos mulleres solteiras optaban por vivir xuntas.[9]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ 1,0 1,1 Mavor, Elizabeth (1971). The Ladies of Llangollen. Londres: Penguin. 
  2. ↑ Margaret Cruikshank, "James, Alice" en George Haggerty e Bonnie Zimmerman, eds., Encyclopedia of Lesbian and Gay Histories and Cultures (Taylor & Francis, 1999), 411, available online, consultado o 12 de febreiro de 2015
  3. ↑ Gollin, Rita K. (2011). Annie Adams Fields. Amherst: Universidade de Massachusetts. 
  4. ↑ 4,0 4,1 Faderman, Lillian (1981). Surpassing the Love of Men. Nova York: William Morrow and Company. ISBN 0688003966. 
  5. ↑ Holden, Stephen (31 de xullo de 1998). "Finding Courage and Anguish Along the Road to Gay Pride". New York Times. Consultado o 2 de xaneiro de 2014. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 Faderman, Lillian (1999). To Believe in Women: What Lesbians Have Done For America - A History. Boston: Houghton Mifflin. 
  7. ↑ 7,0 7,1 D'Emilio, John; Freedman, Estelle (2012). Intimate matters: A history of sexuality in America. Chicago: Universidade de Chicago Press. ISBN 9780226923802. 
  8. ↑ Ponder, Melinda M. (2017). Katharine Lee Bates: From Sea to Shining Sea. Chicago: Windy City Publishers. ISBN 9781941478479. 
  9. ↑ 9,0 9,1 Gibson, Michelle (6 de decembro de 2012). Lesbian Academic Couples. Routledge. pp. 3–5. ISBN 9781135834593. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Katherine B. Davis, Factors in the sex life of twenty-two hundred women (Nova York: Harper Brothers, 1929)
  • Lillian Faderman, Odd Girls and Twilight Lovers: A History of Lesbian Life in Twentieth-Century America (Columbia University Press, 1991)
  • Lillian Faderman, Surpassing the Love of Men: Romantic Friendship and Love Between Women from the Renaissance to the Present (NY: Morrow, 1981)
  • Carol Brooks Gardner, "Boston marriages", in Jodi O'Brien, ed., Encyclopedia of Gender and Society, vol. 1 (SAGE Publications, 2009), pp. 87–88, dispoñible en liña (di erroneamente que Henry James usou o termo)
  • Rita K. Gollin, Annie Adams Fields: Woman of Letters (University of Massachusetts, Amherst, 2011)
  • Elizabeth Mavor, The Ladies of Llangollen: A Study of Romantic Friendship (Londres: Penguin, 1971)
  • Esther D. Rothblum and Kathleen A. Brehony, eds., Boston Marriages: Romantic but Asexual Relationships Among Contemporary Lesbians (Universidade de Massachusetts Press, 1993)
  • Carroll Smith-Rosenberg, Disorderly Conduct: Visions of Gender in Victorian America (Universidade de Oxford Press, 1986)

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Matrimonio_de_Boston&oldid=6462121»