Manuel López Lorenzo
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 19 de maio de 1842  Santiago de Compostela, España |
| Morte | 28 de abril de 1883 (40 anos) Chivilcoy, Arxentina (pt)  |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | xornalista |
| Lingua | Lingua castelá |
Manuel López Lorenzo, nado en Santiago de Compostela o 19 de maio de 1842 e finado en Chivilcoy (Buenos Aires) o 28 de abril de 1883, foi un xornalista e escritor galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Ingresou no Seminario de Santiago de Compostela, pero abandonouno con 20 anos. En 1864 emigrou a Arxentina, onde foi director de diversas escolas de Buenos Aires. Colaborou en varias publicacións periódicas.
Obras[editar | editar a fonte]
- Corona poética o Cantares patrióticos a los héroes del Callao, 1866.
- Camila O’Gorman, 1870.
- Una venganza feliz, 1872.
- Flores del alma, 1874.
- Pobres y ricos, 1897.
- Las hijas sin madre, 1898 (zarzuela).
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Roggiano, Alfredo A. (1958). Cultura, ed. Una obra desconocida del teatro hispano-americano. Una venganza feliz de Manuel López Lorenzo. México. Consultado o 28 de abril de 2013.
- Vilanova Rodríguez, Alberto (1966). Galicia, ed. Los gallegos en la Argentina. Buenos Aires.
