Mama Coca

Mama Coca é, nalgunhas versións das lendas sobre a orixe da etnia inca, a muller de Sinchi Roca, o segundo Inca, fillo de Manco Cápac e Mama Ocllo, os fundadores do Imperio Inca.

Lenda

Ao morrer Mama Coca, Sinchi Roca "... mandou construírlle unha huaca e efectuar permanentes sacrificios de sangue e chicha nela, ata que un día brotou un arbusto; o Inca tomou as súas follas e as mantiña na boca todo o tempo, crendo así estar en contacto coa morta. Dos seus froitos mandou sementar unha chagra, cuxas follas cargaba nunha jigra de la para mascalas e para dalas a aqueles que se distinguían ao seu servizo, a quen podía permitirlles tamén que a sementaran. Á súa morte, enterróuselle na mesma huaca e os seus sucesores mantiveron durante séculos a tradición de mascar e dar a coca, co cal estendeuse o seu cultivo, mais sempre entre os afectos aos Incas, ao tempo que se mantiña prohibida ao povo".

Tamén se lle asocia co sexo excesivo, ou díse que era unha muller promiscua que a partiron en dous os seus amantes e que do seu corpo saíu o arbusto da coca.