Linda Garcia (ambientalista)
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | década de 1970  (39/49 anos) |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Estados Unidos de América |
| Educación | Universidade de Wyoming (pt)  |
| Actividade | |
| Ocupación | ecoloxista , asistente social |
Linda García, nada en Wilmington, Delaware en 1969, é unha activista ambiental estadounidense que vive en Vancouver, Washington. En 2013, decatouse dos plans dunha terminal petroleira de Tesoro Savage no porto de Vancouver, deseñada para ser a máis grande dos Estados Unidos. Despois de examinar os rexistros da empresa, liderou unha campaña contra o proxecto, logrando reunir a oposición pública. En xaneiro de 2018, o gobernador Jay Inslee denegou os permisos necesarios, poñendo fin ao proxecto.[1][2] En recoñecemento aos seus esforzos, en abril de 2019 Garcia foi unha dos seis ecoloxistas que recibiron o Premio Mediombiental Goldman.[3]
Primeiros anos[editar | editar a fonte]
En 1969, García naceu en Wilmington, Delaware. Cando era nena, García sufría os cheiros das plantas químicas da zona.
Carreira profesional[editar | editar a fonte]
En abril de 2013, García tivo coñecemento dos plans de desenvolvemento da terminal petroleira Tesoro Savage, non moi lonxe da súa casa en Fruit Valley, Vancouver, e preocupouse de que a contaminación resultante puidese ser prexudicial para a saúde da hipoplasia pulmonar do seu fillo e a asma crónica da súa filla.[4]
Como líder da Asociación de Veciños de Fruit Valley, García investigou os antecedentes de Tesoro Corporation, a empresa líder no proxecto. Descubriu que debía $ 10 millóns en multas por contaminación do aire e 720 000 dólares por infraccións de seguridade. Conseguiu o apoio dos sindicatos e as asociacións empresariais da zona que tamén estaban preocupados polos posibles perigos para a saúde. Converteuse na súa portavoz, expresando as súas preocupacións en reunións e facendo campaña contra o proxecto.[5]
García logrou alentar ao Concello de Vancouver a presentar unha apelación contra a proposta ao Consello de Avaliación de Instalacións Enerxéticas do Estado de Washington (EFSEC). A pesar da súa grave enfermidade, asistiu a todas as súas reunións de 2014 a 2017, representando os intereses dos residentes de Fruit Valley. En novembro de 2017, grazas á súa participación, o EFSEC recomendou por unanimidade que o Estado rexeitase outorgar un permiso para a terminal petroleira, alegando riscos para «a vida, a seguridade, a propiedade e o medioambiente». En xaneiro de 2018, o gobernador Inslee deu seguimento á votación e negou os permisos para o proxecto. Como resultado, Tesoro Savage e o porto rescindiron o contrato de arrendamento da compañía, cancelando efectivamente todos os plans futuros para a terminal.[5][6]
En abril de 2019, García foi galardoada co Premio Ambiental Goldman por impedir o desenvolvemento da terminal petroleira máis grande de América do Norte e salvagardar a seguridade e o benestar da súa comunidade.[3]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Javorsky, Nicole (2019-04-29). "Linda Garcia Kept Pollution Out of Her Neighborhood—And Just Won the 'Green Nobel'". Bloomberg.com (en inglés). Consultado o 2021-04-20.
- ↑ Knoblauch, Jessica A. (2018-04-25). "Grassroots Activists Just Proved Big Oil Can’t Buy Its Way Into America’s Hometowns" (en inglés). Consultado o 2021-04-20.
- ↑ 3,0 3,1 Dasgupta, Shreya (2019-04-29). "Meet the winners of the 2019 Goldman Environmental Prize" (en inglés). Consultado o 2021-04-20.
- ↑ Mark, Jason (2019-04-27). "In Vancouver, Washington, a Mother Helps Defend a “Thin Green Line”" (en inglés). Consultado o 2021-04-20.
- ↑ 5,0 5,1 "Linda Garcia" (en inglés). Consultado o 2021-04-20.
- ↑ "Tesoro and Savage Abandon Plans for Vancouver Oil Terminal" (en inglés). 28 de febreiro de 2018. Consultado o 2021-04-20.
[[ORDENAR:Garcia, Linda}}