Saltar ao contido

Juan José Cabral

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaJuan José Cabral

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento19 de outubro de 1946 Editar o valor en Wikidata
Paso de los Libres, Arxentina (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Morte15 de maio de 1969 Editar o valor en Wikidata (22 anos)
Corrientes, Arxentina Editar o valor en Wikidata
EducaciónUniversidade Nacional do Nordeste (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónestudante Editar o valor en Wikidata

Juan José Cabral, "Chelo", finado o 15 de maio de 1969 en Corrientes, foi un estudante reformista de medicina arxentino asasinado pola policía en Corrientes o 15 de maio de 1969, durante a protesta estudantil coñecida co nome de Correntinazo, antecedente directo do Rosariazo e o primeiro Cordobazo.

Desde entón, organizacións estudantís, políticas e sociais das máis diversas tendencias invocan o seu nome como símbolo do activismo social.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Juan José Cabral cursaba a carreira de Medicina na Universidade Nacional do Nordeste. O 28 de xuño de 1966 produciuse un golpe de estado mediante o cal as Forzas Armadas, conducidas polo xeneral Onganía, derrocan ao goberno democrático de Arturo Illia. Un mes despois, o 29 de xullo sucede a Noite dos bastóns longos, como se coñece á intervención e ocupación das universidades públicas autónomas por orde do réxime militar, na que miles de estudantes e profesores son reprimidos e detidos e que produce o exilio dunha gran parte da comunidade científica arxentina.

Na Universidade Nacional do Nordeste (UNNE) o interventor ordenou a disolución dos centros de estudantes.

A comezos de 1969 a Federación Universitaria do Nordeste (FUNE), pertencente á Federación Universitaria Arxentina, co apoio de todas as agrupacións estudantís declarou a folga universitaria para reclamar contra o peche do comedor universitario, impedindo o inicio das clases.

En pouco tempo as protestas estudantís contaron co apoio do movemento sindical, encabezado pola CGT, os docentes, os estudantes secundarios, a Igrexa católica a través do Movimiento de Sacerdotes para el Tercer Mundo e, en xeral, pola poboación tanto de Corrientes como de Resistencia, capital do provincia do Chaco situada do outro lado do río Paraná.

O día 15 de maio de 1969 a FUNE, organizada como Coordinadora Estudantil de Loita, convocou unha marcha ao reitorado. A marcha foi violentamente reprimida. Logo do mediodía, un grupo reagrupouse na Praza Sarxento Cabral, onde foron interceptados por un automóbil da policía que abriu fogo directamente contra os estudantes, resultando morto Juan José Cabral e varios feridos.

O "Correntinazo" foi inmediatamente seguido dos movementos obreiro-estudantís de Rosario e Córdoba, coñecidos como Rosariazo e Cordobazo, que debilitaron ao goberno militar e forzaron a saída electoral de 1973.

Implicacións da morte de Juan José Cabral

[editar | editar a fonte]

Juan José Cabral foi un dos primeiros mortos da longa serie de asasinatos que se produciron durante o curso do réxime militar (1966-1973), e que tamén inclúe os nomes doutros militantes da FUA como Santiago Pampillón, Adolfo Belo, Luís Norberto Branco e Silvia Filler. A súa morte anticipa a escalada de violencia que desembocou na chamada "guerra sucia na Arxentina".

Desde entón, as organizacións políticas, sociais e estudantís arxentinas veñen reivindicando o seu nome como símbolo do compromiso universitario e social.

Impacto na cultura

[editar | editar a fonte]

A poetisa Amalia Pérez escribiu un poema dedicado a Juan José Cabral e que recorda aquelas mobilizacións e a súa morte, que se titula Mayo caliente en Corrientes capital. Un anaco de dito poema di:

(...) que de plomo se dolieron sobre el piso más de mil jacarandaes
y de chispazo una bala le separó el espinazo
al mayo país tan de pájaros
que de música muerto y pájaros no sonaron tan diferentes
que ningún cabral murió contento con su muerte
y éste
alcanzado de metralla en la cintura
entre matas de gladiolos ensombrados de lapachos
en la plaza del bautista
arrastró con plomo su columna como pudo (...) [1]

  1. "Pérez, Amalia (1969), mayo caliente en Corrientes capital, en Algo de la historia de esta historia" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 19 de outubro de 2007. Consultado o 26 de outubro de 2007. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]