GRES Aliança

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

O Grêmio Recrativo Escola de Samba Aliança é unha escola de samba da cidade de Joaçaba.

Xurdiu da necesidade de crear unha asociación carnavalesca na cidade, para facer fronte ás outras dúas xa existentes e que chegase a honrar e elevar o nome da cidade. Entón, o día 7 do mes de outubro de 1994, naceu e foi rexistrado, as cores verde e branco, tendo como símbolo a pomba branca coa paz. A escola posúe o seu barracón, pista e sede social. Hoxe ninguén máis dubida da capacidade da escola facer grandes desfiles. Ao longo dos anos conquistou seis campionatos e seis vice-campionatos. Unha das súas características principais é o luxo das súas fantasías e alegoría. É común tamén a presenza se artistas globais nos seus desfiles. O seu nome é unha alusión a alianza entre os barrios que se uniron para fundar a escola en 1994. Tricampeón en 2005, 2006 e 2007, perdeu a hexemonía en 2008, quedando en 3º lugar no desfile. A súa acción foi titulada "Um Beijo Por um Queijo". Contou con Paulinho Mocidade como tirador de samba, coñecido como o "Incendiario da Sapucaí".

Historia[editar | editar a fonte]

A prefectura de Joaçaba pretendía volver a apoiar o Entroido na cidade, para iso foron feitos contactos con lideranza das Asociacións de barrios que participaban gincanas interbairros e como bloques no entroido. Os barrios Flor da Serra e Cruceiro do Sur uníronse e foron para a avenida co nome de Unidos do Floresul. Mesmo con enormes dificultades a escola foi campioa do entroido de 1993 con la trama “O Verde Vale da Alegría”, que trataba de desbravadores, colonizadores, da estrada de ferro, o desenvolvemento e ata do propio entroido. As fantasías cofeccionadas con materiais simples e barato daban énfase nas cores azul e amarela representando os barrios Cruceiro do Sur e Flor da Serra. Para o entroido de 1994 uníronse máis tres barrios e a escola mudou o nome a Unidos do Vale. O enredo escollido foi “No Reino da Fantasia” que facía unha sátira aos acontecementos políticos. Aínda sen gañar o título a escola fixo moito éxito e así en outubro de 1994 foi rexistrado o xurdimento do Grêmio Recreativo Escola de Samba Alianza. O nome fai unha homenaxe aos cinco barrios que se uniron para formar a escola. Aínda en 1994 o empresario Carlos Fett e os seus irmán Luiz e Izabela foron convidados a formar parte da escola como os seus patronos. Nunha primeira reunión decidiu-se trama 1995: unha homenaxe a artista plástica Jussara Duarte, por proposta do propio Carlos. Nesta mesma reunión decidiuse polas cores verde, resultado da fusión natural de azul e amarela da antiga Floresul, e negro, cor predominante entre os barrios que deron orixe a Unidos do Val, e tamén a elección da pomba como símbolo. Hoxe a Alianza trae no seu escudo oficial unha pomba branca coa paz cunha alianza no bico, e na súa cabeza unha coroa con cinco estrelas, unha para cada barrio que deu orixe a asociación.

Títulos[editar | editar a fonte]

  • 1997: Na Ilha da Magia voando eu vi: A Alianza entrou na Avenida baixo forte choiva, e usando a capital de Santa Catarina como inspiración, contou a historia, lendas e folclore da Illa da Maxia. Na reconto das notas, por primeira vez con xurados vidos do Río de Janeiro, foi declarada campioa do entroido de Joaçaba por primeira vez. A partir de aí por coincidencias do destino a choiva sería algo constante nos desfiles da Alianza.
  • 1998: Preguiça e Cansaço: o sono não é pecado: Percorre o mundo do soño a Aliança acordou na folia. Os cinco sentidos tamén foron abordados neste enredo que deu á escola o seu segundo título. As belas fantasía e alegoría transmitiron de forma clara trama que parecía difícil de ser comprendido polo público. O verde e branco era nesta época a gran marca dos desfiles que xa contaban con gran luxo e acabado impecable. Como na época só saír do desfile a escola campioa do ano interior a Aliança fai referencia a este feito no seu samba: “Eu só vou durmir despois de que a miña escola pasar e a gran festa se acabar”.
  • 2003: Caá, cayguá, caa-y. Uma herança guarani: Tras un xexún de catro anos a Aliança volveu a gañar o entroido. Usando a herba-mate como tema do seu enredo a escola fixo da avenida unha gran roda de chimarrão. O verde e branco deu lugar a outras cores, e a pomba, símbolo da escola veu sedente, vestida de carácter e tomando un bo chimarrão. A choiva forte acompaña todo o desfile, o que moitos dicían ter prexudicando a disputa do título. Pero a escola probou que é boa debaixo da auga e reconto, resultado axustado: por unha diferenza de medio punto a Aliança foi tricampeã.
  • 2005: Olha pra mim: Usando da escuridade, das cores, da visión e da ausencia dela, o enredo "Mira pra mim" contou a historia dos lentes. Colorido os ollos do público cun baño de cores a Alianza impresionou na Avenida. Cunha comisión de fronte que é lembrada ata hoxe e un abre alas que amosaba as cores xurdindo no seo da escuridade a escola fixo jus ao seu samba: “verde e negro é o concerto, cun sorriso no ollar estou, son a luz desa cidade de ledicia e felicidade” e foi campioa perdendo sós tres décimos.
  • 2006: Gostosa como um abraço: Conta a traxectoria de éxito de Familia de inmigrantes alemáns, a Familia Weege, homenaxe o centenario das empresas da familia, facendo que o público mergullo na historia, como se dela parte fixese, revivido e aprender os detalles dun tempo que xa pasou, levando a cada un rescatar trazos dos seus antepasados. O éxito do enredo xa era sentido antes de que a escola iniciar o desfile. Con miles de Xuíz trémula a avenida recibiu a Alianza. Moi luxosa e tendo en seu samba un refrán contaxiante (olêlêlêlêlê, a Alianza ven te aperta, Parabéns pra ti, cen anos imos festexar) despois do desfile todos xa sabían: Alianza campioa.
  • 2007: Não é azul, é al zulaij, moura pedra polida, verde, branca, multicolorida: A historia do azulexo virou trama nas mans dos carnavalesca da Alianza e con moitas cores, brillo e luxo, mesmo desfilar baixo forte choiva a escola contaxiosa unha vez máis a avenida. Comezando coa lenda de que o home tamén foi feito de barro, pasou por chineses, asirios, árabes, portugueses e españois ata chegar ao Brasil por San Luiz no Maranhão. Usando a cantiga popular "se esa rúa, se esa rúa fose miña", xurdiu a adaptación "se esa avenida fose miña, eu mandaba baldosas, de azulexos verde e negro, pra miña escola pasar" que encantou o público. A Alianza baldosas a avenida de verde e negro e levou máis dun título, o primeiro tricampeonato da súa historia.
  • 2009: Minha Cultura, sua herança. Sou negro. Sou Aliança.: Disposta a volver ao posto de campioa a Alianza pisou forte na Avenida. Con moita garra e humildade a comunidade mostrou empolgação e técnica. O luxo, marca principal da escola, volveu e se fixo presente en todo o desfile. A beleza das fantasías e o luxo das alegoría impresionar ó público. Aplaudido en pé polos xurados da cabina 4 e ter feito, un desfile que foi considerado o mellor da súa historia pola dirección, a escola saíu da avenida como gran favorita ao título. A comisión de fronte do novato Rafael Hoffelder e o matrimonio de mestre e sala e porta bandeira, que deixan a escola tras este entroido, foron os puntos fortes. A batería do mestre Alexandre tamén bateu forte e contaxiosa o público que cantou o samba da escola todo o tempo. Foi un desfile que demostrou a forza da escola, que desde 2003 xa levou cinco títulos en sete entroidos.

Artistas que desfilaron na Aliança[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]