Baía de Santander

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
A baía de Santander desde un satélite

A baía de Santander, está situada en Cantabria e é o maior estuario da costa norte de España, cunha extensión de 22,42 km², unha lonxitude de 9 km e unha anchura de 5 km. Debido á influencia de Santander e a súa área metropolitana, ao seu ao redor concéntrase case a metade da poboación da comunidade autónoma[1] polo que a presión antrópica sobre esta lámina de auga é elevada.

A entrada á baía está precedida pola enseada de El Sardinero, onde se localiza a illa de Mouro. O acceso ao seu interior realízase por un estreito paso de mar situado entre a península da Magdalena, en cuxas proximidades situar o illote da Torre e a illa da Horadada, e o areal de El Puntal, unha longa barra lonxitudinal de praias e dunas que protexe as tranquilas augas internas da baía.

A morfoloxía orixinal da baía sufriu importantes cambios nos últimos séculos. Estímase que máis do 50% da extensión inicial desta foi enchida, desecándose unha importante superficie de marisma destinada a pasteiros, a ampliación do porto de Santander e a creación de áreas industriais, residenciais e de servizos. Na actualidade estanse levando a cabo accións moi puntuais naquelas zonas de alto valor ecolóxico susceptibles de ser recuperadas integrándoas de novo na dinámica mareal.

Vista da baía de Santander.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. El Diario Montañés (2007-01-29). "O 50 por cento da poboación" (en español). Consultado o 12-04-2007.