Anticiclón

Definición

Zona atmosférica de alta presión, na cal a presión atmosférica é superior a do aire circundante. O aire dun anticiclón é máis estable ca o aire que o circunda e descende sobre o solo desde as capas altas da atmosfera, producíndose un fenómeno denominado subsidencia. Gracias aos anticiclones temos situacións de tempo estable e ausencia de precipitacións, xa que a subsidencia limita a formación de nubes. A circulación do aire no interior dun anticiclón é inversa á dunha borrasca, é decir, no Hemisferio Norte a circulación é no sentido das agullas do reloxo (dextrógiro), e [Hemisferio Sur] é en sentido contrario as agullas do reloxo (levógiro).

Formación

Os anticiclóns formanse cando unha masa de aire frío situada a certa altura tende a descender ata contactar co solo. Na zona de contacto hai moita presión e acumúlase moito aire, o vento tende a saír desde o centro cara ó esterior.

Tipos

• Anticiclón térmico

Un anticiclón térmico é o descenso dunha masa de aire debido a que está máis fría ca o seu entorno. Prodúcese cando o aire descende por enfriamento aumentando a presión atmosférica, a pérdida de temperatura é maior nas capas baixas que nas altas, provocando una inversión térmica. Ofrece un tempo seco, soleado e frío.

• Anticiclón dinámico

Un anticiclón dinámico é o descenso dunha masa de aire debido a que é empurrada cara a superficie da Terra por a advección en altura de masas de aire que a desprazan do lugar no que se atopa. Ofrece un tempo seco, soleado e caluroso.

Anticiclón das Azores

É un anticiclón dinámico situado, normalmente, no centro do Atlántico Norte, á altura das islas Azores. É o centro de acción que induce sobre Europa, en xeral, e sobre España, en particular, proporciona tempo seco, soleado e caluroso durante o verano. Excepcionalmente tamén pode exercer a sua influencia no outono e na primavera, e incluso nalgunhas ocasións en invierno. Neste caso o centro do anticiclón soe situarse no centro do [mar Cantábrico], provocando invernos secos e temperados.