Apolinarismo: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m *voltar -> volver |
|||
| Liña 2: | Liña 2: | ||
O [[Primeiro Concilio de Constantinopla]] ([[381]]) declarou a doutrina [[herexía]], afirmando que as [[natureza divina]] e humana de Xesús Cristo eran completas.<br> |
O [[Primeiro Concilio de Constantinopla]] ([[381]]) declarou a doutrina [[herexía]], afirmando que as [[natureza divina]] e humana de Xesús Cristo eran completas.<br> |
||
Houbo comunidades apolinarias en [[Constantinopla]] e [[Siria]], algúns discípulos tentaron perpetuar a doutrina despois da morte de Apolinar ([[392]]), pero arredor do [[416]] a maioría volveron á doutrina oficial e o resto convertéronse ao [[monofisismo]]. |
Houbo comunidades apolinarias en [[Constantinopla]] e [[Siria]], algúns discípulos tentaron perpetuar a doutrina despois da morte de Apolinar ([[392]]), pero arredor do [[416]] a maioría volveron á doutrina oficial e o resto convertéronse ao [[monofisismo]]. |
||
{{Control de autoridades}} |
|||
[[Categoría:Cristianismo]] |
[[Categoría:Cristianismo]] |
||
Revisión como estaba o 16 de xullo de 2018 ás 10:36
O apolinarismo foi unha doutrina teolóxica proposta por Apolinario de Laodicea que afirmaba que a natureza humana de Xesús Cristo era incompleta, pois só posuía o corpo e a alma inferior ou sensible, pero a súa mente era divina. En orixe era unha reacción contra o arrianismo e o gnosticismo.
O Primeiro Concilio de Constantinopla (381) declarou a doutrina herexía, afirmando que as natureza divina e humana de Xesús Cristo eran completas.
Houbo comunidades apolinarias en Constantinopla e Siria, algúns discípulos tentaron perpetuar a doutrina despois da morte de Apolinar (392), pero arredor do 416 a maioría volveron á doutrina oficial e o resto convertéronse ao monofisismo.
