Irmandiños: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
| Liña 1: | Liña 1: | ||
== Gran Guerra Irmandiña == |
== Gran Guerra Irmandiña == |
||
{{AP|Gran Guerra Irmandiña}} |
{{AP|Gran Guerra Irmandiña}} |
||
Segundo os testemuños do [[preito Tabera - Fonseca]], os irmandiños serían arredor de 80.000 persoas. Na organización e desenvolvemento da guerra irmandiña participaron varios grupos sociais: campesiños, xentes das cidades, baixa nobreza e fidalguía e algúns membros do clero, como coengos composteláns que apoiaron economicamente o movemento irmandiño. Os xefes militares do movemento pertencían á baixa nobreza e foron os seguintes: |
|||
*[[Pedro de Osorio]] actuou no centro de Galicia, sobre todo na zona de Compostela. |
|||
*[[Afonso Lanzós]] dirixiu a revolta na zona norte de Galicia. |
|||
*[[Diego de Lemos]] dirixiu as accións irmandiñas no sur de Lugo e norte de Ourense. |
|||
O auxe do movemento irmandiño foi posible pola existencia do que o estudoso do período Carlos Barros chama "mentalidade xusticeira e antiseñorial" da sociedade galega baixomedieval, que rexeitaba as inxustizas cometidas polos señores, considerados popularmente como uns “malfeitores”. |
|||
Os inimigos dos irmandiños foron fundamentalmente nobres laicos, donos de castelos e fortalezas, encomendeiros das principais [[Igrexa (arquitectura)|igrexa]]s e [[mosteiro]]s. Os irmandiños destruíron arredor de 130 [[castelo (fortificación)|castelos]] e fortalezas nos dous anos de guerra irmandiña. As liñaxes dos Lemos, Andrade e Moscoso foron o branco preferido dos irmandiños. Os irmandiños, por contra, non atacaron os eclesiásticos. Nun primeiro momento parte da nobreza obxecto da ira irmandiña fuxiu cara [[Portugal]] ou [[Castela - Castilla|Castela]]. |
|||
[[Ficheiro:Hakenbuechse.png|miniatura|350px|esquerda|Os soldados de Pedro Álvarez usaban [[arcabuz|arcabuces]] na [[Segunda Guerra irmandiña]]. O da imaxe é de [[1425]]]] |
|||
En [[1469]], [[Pedro Madruga]] inicia desde Portugal o contraataque feudal, contando co apoio doutros nobres e das forzas do arcebispo de [[Santiago de Compostela]]. As tropas feudais, contando cunha mellor tecnoloxía de guerra (sábese que as tropas de Pedro Madruga empregaron modernos arcabuces), venceron os irmandiños, prenderon e mataron os seus líderes. A vitoria das tropas de [[Pedro Madruga]] produciuse por contar co apoio dos monarcas de Castela e Portugal e polas divisións das forzas irmandiñas. Mais axiña a nobreza vitoriosa viuse envolta de novo en liortas dinásticas que prepararon o seu definitivo desarraigo do territorio galego. |
|||
==Organización== |
|||
A cabeza das Irmandades correspondíalle ás Xuntas de Irmandade, xuntanzas dos procuradores das Irmandades locais e de representantes de sectores achegados a elas. Destas xuntas emanaban as decisións de goberno, mais era o alcalde de cada Irmandade local o encargado de executala coa axuda dos cuadrilleiros que tiñan o mando sobre unha [[mesnada]] de cen homes. |
|||
Os capitáns Afonso de Lanzós, Diego de Lemos e Pedro Osorio eran os encargados da dirección militar da Irmandade. |
|||
==Véxase tamén== |
==Véxase tamén== |
||
===Bibliografía=== |
===Bibliografía=== |
||
Revisión como estaba o 4 de novembro de 2014 ás 18:49
Gran Guerra Irmandiña
- Artigo principal: Gran Guerra Irmandiña.
Véxase tamén
Bibliografía
- López Carreira, Anselmo (1992). Os irmandiños. Textos, documentos e bibliografía. Vigo: Promocións Culturais Galegas. ISBN 84-604-1173-7.
Outros artigos
- A Galicia feudal
- Pedro Madruga
- Formación das liñaxes na nobreza galega baixomedieval
- Un home de Vilameán
Ligazóns externas
- "A revolta irmandiña", vídeo da serie Historias de Galicia (Youtube)