Maxilar superior

Visión lateral do maxilar superior e as súas relacións cos ósos propios do nariz, o ungüe ou óso lacrimal, e os dentes da arcada superior.

O maxilar superior é un óso da faciana. Embrioloxicamente fórmanse dous maxilares superiores que despois se unirán pola liña media.

Estrutura do óso

• Porción vertical:
  • Apófise ascendente: artella o maxilar superior co frontal (coa apófise orbitaria interna) e cos ósos propios do nariz.
  • Apófise piramidal: presenta varias superficies. A superficie anterior presenta un orificio para o nervio infraorbitario. A posterior mira cara á cavidade oral. A superior formará parte do chan da fosa orbitaria.

Esta porción vertical contén os seos maxilares, que acollen os dentes antes de que estes saian á cavidade oral. Por detrás artéllase co óso lacrimal e cos cornetes superiores (fórmanse así as crestas turbinais anteriores). O borde posterior desta apófise é dun grosor considerable e forma o límite anterior da fosa pterigo-maxilar.

• Porción horizontal: constitúe o teito da boca e o chan das fosas nasais. No lado inferior (teito da boca) atopamos un bordo groso nas partes anterior e laterais, que acolle ós dentes. Tamén achamos un burato, o burato incisivo, que permite o paso de vasos e nervios entre boca e fosas nasais. A parte máis posterior artéllase coa porción horizontal do óso palatino (articulación maxilo-palatina). Na liña media únense os dous maxilares superiores de cada lado.

Cómpre salientar que a articulación entre maxilar superior e os dentes é unha articulación de forma exclusiva. É unha gonfose. Tamén hai que mencionar a posibilidade de atopar nomeado este óso como maxilar simplemente, debido a que o maxilar inferior se adoita denominar mandíbula.

• 
  Vista medial (interna) do maxilar superior.
• 
  Vista lateral (externa) do maxilar superior.
• 
  Vista frontal (anterior) de ambos maxilares.