Augaforte

Rembrandt, A Virxe e o Neno cun gato, 1654. A parte superior é a augaforte orixinal de cobre, a parte inferior amosa un exemplo da impresión obtida (simétricas respecto ó eixo vertical)

A Augaforte é un proceso de impresión no que un ácido forte penetra nas partes desprotexidas dunha lámina de metal coa intención de realizar un gravado na propia lámina (ese é o proceso orixinal- actualmente pódense empregar outros produtos químicos e láminas doutros materiais). Xunto co gravado é unha das técnicas máis empregadas nas antigas obras de impresión, e aínda hoxe é amplamente usada.

O método

A lámina de metal (normalmente de cobre, zinc ou aceiro) é cuberta cunha capa de graxa ou verniz resistente ó ácido . Despois escárvase a capa con axuda dunha agulla ou dun buril para debuxar as liñas que se quere que aparezan na obra final (e que se corresponden coas zonas do metal que quedan ó descuberto). Unha vez feito o debuxo, a lámina introdúcese nun baño de ácido ou aplícaselle ácido por riba . O ácido ataca as partes descubertas da lámina de metal debuxando así toda unha serie de liñas. A capa sobrante de graxa ou verniz retírase. Posteriormente aplícaselle tinta á lámina e límpase a superficie de xeito que só quede tinta nas liñas debuxadas polo ácido.

A lámina introdúcese nunha prensa de impresión de alta presión xunto cunha lámina de papel (previamente humedecida para amolecela) . O papel absorbe a tinta da lámina conseguindo así un debuxo do gravado do ácido. O proceso pode repetirse máis veces, cada lámina pode dar lugar a centos de impresións sen sufrir un desgaste considerable.

A augaforte foi combinada normalmente con outras técnicas de impresión coma poden ser o gravado (no caso de Rembrandt) e a augatinta (no caso de Goya).