El maleficio de la mariposa
Modelo:Ficha de obra de teatroO maleficio da bolboreta é a primeira obra teatral do poeta Federico García Lorca, membro da xeración do 27. Escrita en verso, foi estreada o 22 de marzo de 1920 no Teatro Eslava de Madrid, dentro da programación do Teatro de arte de Gregorio Martínez Sierra e a súa esposa, María da Ou Lejárraga. Con só catro representacións, apupos incluídos, supuxo un total fracaso paira o seu autor. O texto, escrito en verso, é una parábola sobre a frustración, o amor e a morte; os dous últimos son temas recorrentes na obra de Lorca. Está protagonizada por uns insectos -cascudas ou "curianitas"- que proporcionan á historia un ambiente inquietante, con aires de conto infantil, pero en cuxo seo se encerra un drama profundamente humano, tal e como se advirte no prólogo:
¿Por qué os causan repugnancia algunos insectos limpios y brillantes que se mueven graciosamente entre las hierbas? ¿Y por qué a vosotros los hombres, llenos de pecados y vicios incurables, os inspiran asco los buenos gusanos que pasean tranquilamente por la pradera tomando el sol en la mañana tibia? ¿Qué motivo tenéis para despreciar lo ínfimo de la Naturaleza? […] Dile al hombre que sea humilde. ¡Todo es igual en la Naturaleza![1]
Foi estreada con figurines de Rafael Barradas e decorados de Mignoni tras ser rexeitados os decorados de Barradas por La Argentinita, que facía os danzables da obra no papel principal de bolboreta.[2] A obra contou tamén con música incidental de Edvard Grieg, instrumentada por José Luís Lloret.
Argumento
A obra consta de varios personaxes como: Curianito, o Nene; Dona Curiana; Curianita Silvia; Alacranito, o cortamimbres; Bolboreta; Curianas gardiás; Verme número 1; Verme número 2; Verme número 3; entre outros.
Nunha comunidade de curianitas -ou cascudas- destaca Curianito entre os demais pola súa vocación poética, sendo desprezado polo resto de membros, entre eles a súa nai e o seu pretendente, a Curianita Silvia, á que el rexeita sistematicamente. A chegada dunha bolboreta coa á rota, moribunda, suporá un gran cambio paira a visión que Curianito do mundo, que se namorará profundamente, e, no momento en que se declara, morre a bolboreta nunha danza (que na representación encarnou La Argentinita), provocando á súa vez a tráxica morte de Curianito.
Notas
- ↑ Piero Menarini (ed.). El maleficio de la mariposa. Cátedra. Parámetro descoñecido
|nombre=ignorado (suxírese|nome=) (Axuda); Parámetro descoñecido|apellidos=ignorado (suxírese|apelidos=) (Axuda); Parámetro descoñecido|año=ignorado (suxírese|ano=) (Axuda); Parámetro descoñecido|páginas=ignorado (suxírese|páxinas=) (Axuda) - ↑ Existe cierta polémica en cuanto a si fue La Argentinita o el mismo Lorca el que rechazó los decorados, pero parecen concluyentes las fuentes aportadas por Piero Menarini: Menarini. Maleficio de la mariposa. Cátedra. ISBN 978-84-376-1706-0.
Referencias
- García Lorca. Piero Menarini, ed. El maleficio de la mariposa. Cátedra.